Bu çalışmada, örgüte güvensizliğin öncülleri ve bunların kültürlerarası farklılık gösterip göstermediği incelenmektedir. Türk (n = 19) ve Hollandalı (n = 19) beyaz yakalı çalışanlar ile yapılan yarı-yapılandırılmış görüşmeler sonucunda elde edilen bulgular, örgüte güvensizliğin çevresel, örgütsel ve kişisel değişkenlerden etkilenen bir kavram olduğuna işaret etmektedir. Bununla beraber, örgüte güvensizlik öncüllerinin çoğunun kişilerarası güvende olduğu gibi (Mayer ve ark., 1995) yetenek, iyi niyet ve dürüstlük olarak adlandırılan güvenilirlik etmenlerinin öncülleri olduğu görülmektedir. Ayrıca güvensizlik oluşumunda bu öncüllere atfedilen rollerin Türkiye ve Hollanda arasında hem benzerlik hem de farklılıklar gösterdiği dikkati çekmektedir
