W metaanalizach i wiarygodnych badaniach klinicznych z randomizacją najbardziej optymistyczny zysk terapeutyczny z leczenia uzupełniającego u chorych na raka jelita grubego w II stopniu zaawansowania oszacowano na poziomie 3% (w większ ości metaanaliz nie uzyskano znamienności statystycznej). Biorąc pod uwagę działania niepożądane, a zwłaszcza śmiertelność zastosowanej chemioterapii (przy schemacie FOLFOX wyniosła ona 0,5%, a w przypadku 5-fluorouracylu, przy wystąpieniu toksyczności 3 i 4 stopnia, ryzyko zgonu chorego zwiększało się do około 1%), postępowanie takie wydaje się wątpliwe. Ze względu na brak potwierdzenia wpływu leczenia systemowego pooperacyjnego na zwiększenie odsetka wyleczonych chorych w II stopniu zaawansowania patologicznego opracowano kilka testów genetycznych określających tzw. podpis genetyczny raka jelita grubego. Celem tych testów jest identyfikacja grupy chorych, która mogłaby odnieść potencjalnie największą korzyść z leczenia uzupełniającego. Do najważniejszych testów należą: Oncotype DX, ColoPrint oraz GeneFx. Na chwilę obecną brak jest jednak jednoznacznych danych naukowych przemawiających za standardowym stosowaniem chemioterapii uzupełniającej u chorych na raka okrężnicy w II stopniu zaawansowania
