Olejniczak, Monika

Polish

Via Medica Journals

D35OPIS PRZYPADKUMonika OlejniczakOddział Kliniczny Onkologii, Centrum Onkologii w BydgoszczyOpis przypadku klinicznego pacjentki leczonej pembrolizumabem w przebiegu uogólnionego czerniakaOnkol Prakt Klin Edu 2017; 3, supl. D: D35Pacjentka w wieku 77 lat z czerniakiem skóry, ze zmianą pierwotną okolicy pięty lewej, po chirurgicznej resekcji na początku września 2015 roku.Wynik histopatologiczny: melanoma malignum cutis, pT4a, grubość według Breslowa 4 mm, średnica guza 1 cm. Zabieg niedoszczętny.W październiku 2015 roku u pacjentki dokonano docięcia blizny, z plastyką płatem skórno-tłuszczowo--mięśniowym z sąsiedztwa. Wynik histopatologiczny: drobne ognisko czerniaka o średnicy 0,3 cm zlokalizowa-ne w skórze właściwej, usunięte w całości z fragmentem skóry 3,5 ¥ 2,7 cm z tkanką podskórną o grubości 1,2 cm, z minimalnym marginesem tkanek zdrowych szerokości 0,4 cm. W DNA wyizolowanym z tkanki nowotworowej nie wykryto mutacji w genie BRAF. Wykonano również zabieg diagnostyczny węzła wartowniczego, stwierdzając obecność przerzutów czerniaka. Na początku grudnia 2016 roku chora przebyła lewostronną limfadenekto-mię biodrowo-pachwinową. Wypreparowano łącznie 23 węzły, stwierdzając przerzuty w 3. Na zaproponowa-ną radioterapię uzupełniającą i leczenie interferonem pacjentka nie wyraziła zgody.We wrześniu 2016 roku stwierdzono wznowę czer-niaka w bliźnie, którą wycięto. W tym samym miesiącu pojawiły się podejrzane zmiany o charakterze guzków podskórnych w okolicy podkolanowej i uda lewego. W biopsji cienkoigłowej potwierdzono przerzuty czerniaka. Przeprowadzono diagnostykę obrazową, stwierdzając zmiany przerzutowe w obu płucach do 7–8 mm oraz pakiet węzłowy 16 ¥ 16 ¥ 24 mm w śród-piersiu górnym.Ze względu na rozsiew czerniaka i brak mutacji BRAF chorą zakwalifikowano pierwszej linii immuno-terapii w ramach programu terapeutycznego. Pacjentka w stanie ogólnym dobrym, bez wywiadu w kierunku obecności chorób autoimmunologicznych spełniała kryteria kwalifikacji do rozpoczęcia leczenia. Wyjściowe stężenie dehydrogenazy mleczanowej (LDH, lactate dehydrogenase) mieściło się w granicach normy. W październiku 2016 roku chora otrzymała pierw-szą dawkę pembrolizumabu. Tolerancja leczenia była bardzo dobra, bez działań niepożądanych. Do 15 marca 2017 roku pacjentka otrzymała w cyklach co 3 tygodnie łącznie 8 podań immunoterapii w dawce 2 mg/kg mc. Po 4. kursie w wykonanych obrazowych badaniach oceniających stwierdzono całkowitą remisję zmian przerzutowych w płucach, regresję pakietu węzłowego w śródpiersiu do 11 ¥ 8 ¥ 16 mm. Całkowitej remisji ule-gły również ogniska przerzutowe okolicy podkolanowej.Z działań niepożądanych po 8. cyklu pacjentka zgło-siła bóle stawowe 1. stopnia, szczególnie okolicy kolan i bioder, ponadto odnotowano zwiększenie stężenia glukozy we krwi o charakterze nieprawidłowej glikemii na czczo (stężenia glukozy na czczo do 6,9 mmol/l), bez konieczności wdrożenia leczenia, poza dietą.Pacjentka będzie kontynuowała leczenie do czasu progresji. Aktualnie oczekuje na oceniające badania ob-razowe.Adres do korespondencji: lek. Monika Olejniczak, Oddział Kliniczny Onkologii, Centrum Onkologii w Bydgoszczy, e-mail: monikaolejniczak@poczta.onet.eu

Opis przypadku klinicznego pacjentki leczonej pembrolizumabem w przebiegu uogólnionego czerniaka

https://journals.viamedica.pl/onkologia_w_praktyce_klin_edu/article/download/55970/42049

Opis przypadku klinicznego pacjentki leczonej pembrolizumabem w przebiegu uogólnionego czerniaka

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

Via Medica Journals