Rak podstawnokomórkowy jest najczęstszym nowotworem skóry. Obecnie dostępne strategie terapeutyczne obejmują leczenie chirurgiczne i radioterapię oraz — u chorych z niskim ryzykiem nawrotu — powierzchowne stosowanie preparatów fluorouracylu i imikwimodu. Rak podstawnokomórkowy jest często umiejscowiony na skórze okolicy gałki ocznej i nierzadko penetruje w głąb tkanek, a zastosowanie standardowych metod leczenia może prowadzić do ślepoty. Doustne małocząsteczkowe leki hamujące kluczowy dla rozwoju raka podstawnokomórkowego szlak Hedgehog stanowią nową opcję terapeutyczną u chorych w stadium zaawansowanym, którzy nie kwalifikują się do leczenia chirurgicznego lub radioterapii. Prezentowany przypadek dotyczy chorego na miejscowo zaawansowanego raka podstawnokomórkowego okolicy skóry twarzy oraz zatok i oczodołu, który był poddany rozległemu zabiegowi operacyjnemu z ewentracją prawej gałki ocznej. Po 8 miesiącach od zabiegu stwierdzono miejscowy nawrót choroby. Ze względu na rozległość zmian odstąpiono od zabiegu chirurgicznego. Zastosowanie radioterapii wiązałoby się z dużym ryzykiem ślepoty pozostałej gałki ocznej. U chorego wdrożono leczenie wismodegibem, które doprowadziło do uzyskania całkowitej odpowiedzi w wyniku zastosowanego leczenia. Ponadto uniknięto utraty wzroku, który zostałby uszkodzony w przebiegu radioterapii. Ustąpiły również objawy związane z miejscowym szerzeniem się nowotworu. Chory od 20 miesięcy przyjmuje inhibitor szlaku Hedgehog bez cech progresji w badaniach obrazowych
