Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK) to przewlekła, autozapalna choroba reumatologiczna charakteryzująca się przewlekłym procesem zapalnym, uszkodzeniem strukturalnym stawów krzyżowo-biodrowych w badaniu radiograficznym oraz wzmożoną osteogenezą w szkielecie osiowym. Aktualne wytyczne dotyczące leczenia systemowego w ZZSK obejmują niesteroidowe leki przeciwzapalne oraz inhibitory czynnika martwicy nowotworu alfa (TNF-alpha). Inhibitory TNF stanowią bardzo skuteczną opcję terapeutyczną u pacjentów z osiową spondyloatropatią, ale część chorych nie odpowiada na stosowane leczenie lub występują u nich objawy niepożądane. W ostatnich latach zainteresowania skupiły się nad rolą IL-17 w patogenezie spondyloatropatii jako potencjalnego celu terapii. Sekukinumab jest w pełni ludzkim przeciwciałem monoklonalnym przeciwko IL-17A, którego skuteczność w leczeniu pacjentów z ZZSK potwierdzono w badaniach klinicznych. W dwóch badaniach 3 fazy sekukinumab zmniejszał aktywność choroby w stopniu porównywalnym z inhibitorami TNF z jednoczesnym dobrym profilem bezpieczeństwa. Leczenie sekukinumabem prowadziło także do istotnej poprawy jakości życia uwarunkowanej stanem zdrowia oraz do zmniejszenia stopnia niesprawności i zmęczenia u pacjentów z aktywnym ZZSK. Wyniki 2-letniej obserwacji sugerują ponadto, że terapia sekukinumabem zmniejsza progresję zmian radiograficznych w kręgosłupie, co wymaga potwierdzenia w kontrolowanym badaniu w dłuższym horyzoncie czasowym. Sekukinumab jest pierwszym lekiem biologicznym innym niż inhibitory TNF zarejestrowanym do leczenie pacjentów z ZZSK w Stanach Zjednoczonych i Unii Europejskiej
