WSTĘP. Celem pracy były:
— ocena częstości występowania zespołu metabolicznego u pacjentów
po udarze mózgu rehabilitowanych na oddziale;
— ocena wpływu rehabilitacji na stan funkcjonalny pacjentów po
3-tygodniowym okresie rehabilitacji;
— ocena wpływu 3-tygodniowej rehabilitacji na stan funkcjonalny
pacjentów po udarze mózgu z lub bez zespołu metabolicznego.
MATERIAŁ I METODY. W analizie uwzględniono 68 pacjentów
(31 kobiet i 37 mężczyzn) po udarze mózgu w przedziale wiekowym
43-80 lat (śr. wieku 57,71 roku). U chorych analizowano występowanie
poszczególnych składowych zespołu metabolicznego. Zespół
metaboliczny stwierdzono u 27 chorych. Oceniano sprawność
funkcjonalną z wykorzystaniem wskaźnika Barthel, stopień
niedowładu według skali Brunnström przy przyjęciu na oddział oraz
po 3-tygodniowym okresie rehabilitacji.
WYNIKI. W badanej grupie po 3-tygodniowym okresie rehabilitacji na
oddziale stwierdzono zmniejszenie stopnia niedowładu ocenianego
w skali Brunnström w kończynie górnej średnio o 0,4 punktu, w ręce
o 0,33 punktu, w kończynie dolnej o 0,34 punktu. Stwierdzono również
poprawę sprawności funkcjonalnej ocenianej według skali Brunnström
średnio o 0,3 punktu, wskaźnikiem Barthel średnio o 3 punkty.
Nie stwierdzono istotnych różnic między efektami rehabilitacji
u pacjentów z zespołem metabolicznym i pacjentów, u których nie
stwierdzono zespołu metabolicznego.
WNIOSKI.
1. Krótkotrwała rehabilitacja szpitalna wpływa na zmniejszenie stopnia
niedowładu oraz poprawę stanu funkcjonalnego i zdolności
do samoobsługi chorych po udarze mózgu.
2. Występowanie zespołu metabolicznego nie jest przeciwwskazaniem
do rehabilitacji.
3. Występowanie zespołu metabolicznego u chorych po udarze
mózgu nie różnicuje wyników rehabilitacji.INTRODUCTION. The aim of this study was:
— evaluation of metabolic syndrome incidence in patients after
brain stroke rehabilitation in ward;
— evaluation of rehabilitation effect on functional state of patients
after three-weeks’ rehabilitation period;
— evaluation of tree weeks’ rehabilitation effects on functional state
of patients after brain stroke with medical syndrome and without
this syndrome.
MATERIAL AND METHODS. the analysed included 68 patients (31
women and 37 men) after brain stroke aged 43-80 (age mean
57.71 yrs). Occurrence of particular metabolic syndrome components
was analysed in patients. Ability with the use of Barthel index,
paresis grade by Brunnström scale admitting to word also
after three-weeks’ rehabilitation period were evaluated.
RESULTS. After three weeks‘ rehabilitation period in word, decrease
in paresis grade evaluated by Brunnström scale in upper extremity
on average by 0.40 pts in hand by 0.33 pts, in lower extremity by 0.34 pts was found in studied group. Improvement functional ability
estimated by Brunnström functional scale on average by
0.30 pts, by Barthel index on average by 3 pts was also found.
Substantial differences were not found between rehabilitation effects
in patients with metabolic syndrome (27 people) and patients
in whom metabolic syndrome was not found.
CONCLUSIONS.
1. Short-term hospital influences decrease in paresis grade also
improvement of functional state and patients’ self-service ability
after brain stroke.
2. Occurrence of metabolic syndrome is not concentration against
rehabilitation.
3. Occurrence of metabolic syndrome in patients after brain stroke
does not differentiate rehabilitation results
