WSTĘP. Związek otyłości z rozwojem miażdżycy i jej klinicznymi
konsekwencjami jest dobrze udokumentowany. Wśród analizowanych
czynników, uczestniczących w progresji zmian miażdżycowych,
znajdują się zarówno „stare” — klasyczne czynniki ryzyka,
jak i nowe, których miejsce i znaczenie kliniczne jest wciąż przedmiotem
licznych badań. W patogenezie zwiększonej aktywności
prozakrzepowej obserwowanej u otyłych osób analizuje się potencjalny
udział nadprodukcji inhibitora aktywatora plazminogenu
typu 1 (PAI-1).
Celem badania była ocena stężenia PAI-1 u pacjentów z otyłością
prostą oraz poszukiwanie jego związku z wybranymi parametrami
antropometrycznymi i biochemicznymi.
MATERIAŁ I METODY. Do badania włączono 88 pacjentów z otyłością
prostą oraz 25 zdrowych ochotników jako grupę kontrolną.
U wszystkich wykonano pomiary antropometryczne, oceniono stężenia:
glukozy na czczo, parametrów gospodarki lipidowej, insuliny
(metodą radioimmunometryczną), czynnika martwicy nowotworów
alfa (TNFa) oraz PAI-1 (metodą immunoenzymatyczną).
Stopień insulinooporności wyliczono na podstawie wskaźnika
HOMA-IR.
WYNIKI. Stężenia TNFa, PAI-1 oraz wartości wskaźnika HOMA-IR
były znamiennie większe w grupie pacjentów z otyłością niż w grupie
kontrolnej. Stwierdzono dodatnią korelację między stężeniami
insuliny oraz wartościami HOMA-IR a PAI-1.
WNIOSKI.
1. Otyłych pacjentów charakteryzują zwiększona aktywacja procesu
zapalnego, predyspozycja prozakrzepowa oraz insulinooporność.
2. W patogenezie zwiększonej aktywności prozakrzepowej osocza
u otyłych pacjentów, wyrażonej w badaniu autorów zwiększonymi
stężeniami PAI-1, należy rozważyć zjawisko insulinooporności.INTRODUCTION. Relationship between obesity and atherosclerosis
development is well-documented. Among risk factors of atherosclerosis
progression are both „old” and „new” — which clinical
value is still intensively studied. In the pathogenesis of increased
procoagulat state observed in obese patients potential role of plasminogen
activator inhibitor 1 (PAI-1) is analysed.
The aim of the study was to evaluate PAI-1 concentration and its
relationship with selected anthropometric and biochemical parameters.
MATERIAL AND METHODS. 88 obese patients and 25 healthy subjects
as a control were studied. Anthropometric parameters, concentrations
of: fasting glucose, lipids, insulin with use of radioimmunomethric method, tumor necrosis factor alpha (TNFa) and PAI-1
with use of immunoenzymatic method were assessed. Insulin resistance
in the participants was evaluated according to the homeostasis
model assessment–insulin resistance (HOMA-IR) protocol.
RESULTS. Serum concentrations TNFa, PAI-1 and HOMA-IR index
were significantly higher in the studied group as compared to
the control. Positive correlation between insulin concentration,
HOMA-IR and PAI-1 were found.
CONCLUSIONS.
1. Obese patients characterise increased activation of inflammatory
process, procoagulant predisposition and insulin resistance.
2. In the pathogenesis of increased procoagulant activity in obese
patients, observed in our study as elevated PAI-1 concentration,
insulin resistance role should be considered
