WSTĘP. Podstawową metodą leczenia otyłości jest zmiana nawyków
żywieniowych i zwiększenie wydatku energetycznego. Celem
niniejszej pracy była ocena skuteczności rocznej terapii kobiet zbilansowaną
dietą 1500 kcal.
MATERIAŁ I METODY. Program obejmował ocenę sposobu żywienia,
badania antropometryczne oraz badanie składu ciała. Ocenę
ilościową dziennych racji pokarmowych przeprowadzono za pomocą
programu komputerowego Dieta 2. Badaniem objęto
60 kobiet (średnia wieku wynosiła 46 ± 12,42 roku) i oceniono ich
wskaźnik masy ciała (BMI, body mass index [kg/m²]). Skład ciała
oznaczano metodą bioimpedancji elektrycznej. Wszystkie otrzymane
wyniki poddano analizie statystycznej z wykorzystaniem programu
STATISTICA 8.0.
WYNIKI. Wyodrębniono dwie grupy: I - kobiety, które po 12 miesiącach
stosowania diety uzyskały redukcję masy ciała i II - kobiety,
u których po rocznej dietoterapii masa ciała nie zmieniła się lub
wzrosła powyżej wartości wyjściowej. Po roku średnia redukcja masy
ciała u kobiet z grupy I wynosiła 4,4 ± 2,9 kg, natomiast kobiety
z grupy II przytyły średnio o +1,8 ± 1,7 kg. U kobiet z grupy I istotnie
zmniejszyła się procentowa zawartość tkanki tłuszczowej średnio
o 3,9 ± 4,1%. Osiągnięte efekty mogły być zależne od wieku respondentek
oraz ich wyjściowej masy ciała. Nie stwierdzono różnic istotnych
statystycznie między jadłospisami kobiet z grupy I i II zarówno
na początku badania, jak i po roku stosowania diety niskoenergetycznej
(zobserwowano jednak różnice nieistotne statystycznie
w kaloryczności stosowanej diety i zawartości węglowodanów).
Zmniejszenie wartości energetycznej diety u kobiet z grupy I korelowało
dodatnio z uzyskaną redukcją zawartości tkanki tłuszczowej.
WNIOSKI. Niniejsze badanie wskazuje na konieczność prowadzenia
większej liczby szkoleń w zakresie żywienia podczas terapii
odchudzającej. Do zaleceń dietetycznych należy także dodatkowo
wprowadzić regularne ćwiczenia fizyczne w celu zwiększenia
wydatku energetycznego.
Endokrynologia, Otyłość i Zaburzenia Przemiany Materii 2010, tom 6, nr 4,
179-188INTRODUCTION. The primary treatment of obesity is changing
eating habits and increasing energy expenditure. The purpose of
this study was to evaluate the effectiveness of the annual treatment
of women by 1500 kcal balanced diet. MATERIAL AND METHODS. The program included an assessment
of diet, anthropometric and body composition measurements.
Quantitative assessment of daily food rations were performed using
the computer program Dieta 2. The study included 60 women
(average age was 46 ± 12.42 years) and assessed them body
mass index (BMI kg/m²). Body composition was determined by
bioelectrical impedance. All results were statistically analyzed using
STATISTICA 8.0.
RESULTS. There were identified two groups: I - the women who
after 12 months of diet gained weight reduction and II in which
after the annual diet therapy body weight remained unchanged or
increased above baseline. After one year, the average weight loss
in women from group I was 4.4 ± 2.9 kg, while in women in group
II body weight increased on average of 1.8 ± 1.7 kg. In women
from group I the percentage of body fat significantly decreased by
an average of 3.9 ± 4.1%. The effects may be dependent on the
age and initial body weight of the respondents. There were no
statistically significant differences between women menu in group
I and II, both at baseline and after low energy diet (however, statistically
insignificant differences in the calorie diet and carbohydrate
content were observed). Reducing dietary energy value of women
in group I correlated positively with reduction in body fat.
CONCLUSIONS. This research shows that more dietetic training is
needed in dietary weight loss therapy. In addition to the diet also
regular physical activity should be recommended, to increase energy
expenditure.
Endocrinology, Obesity and Metabolic Disorders 2010, vol. 6, No 4, 179-18
