Percutaneous left atrial appendage occlusion reduces the risk of stroke in patients with non-valvular atrial fibrillation and significantly reduces the rate of bleeding complications by eliminating the need for chronic anticoagulation in the majority of patients. However, immediately after LAAO, transient antithrombotic therapy is mandatory. The quality and length of optimal therapy after LAAO remain the subject of research. Currently, the dual antiplatelet therapy regimen during the first three months and then ASA for at least one year is routinely used in all patients after LAAO, providing effective protection against stroke with a limited number of bleeding complications.Przezskórne zamknięcie uszka lewego przedsionka (LAAO, leftatrial appendage occlusion) zmniejsza ryzyko udaru mózguw grupie chorych z migotaniem przedsionków o etiologii niezastawkoweji wyraźnie ogranicza liczbę powikłań krwotocznychpoprzez eliminację konieczności długotrwałego leczeniaprzeciwzakrzepowego u większości chorych. Jednak w okresiebezpośrednio po zabiegu LAAO konieczne jest przejściowe, ograniczoneczasowo, stosowanie terapii przeciwkrzepliwej. Jakośći długość optymalnej terapii po LAAO pozostają przedmiotembadań. Obecnie schemat podwójnej terapii przeciwpłytkowejw okresie pierwszych trzech miesięcy i następnie kwasemacetylosalicylowym przynajmniej przez rok jest rutynowostosowany u wszystkich pacjentów po LAAO, zapewniającskuteczną ochronę przed udarem przy ograniczonej liczbiepowikłań krwotocznych
