Introduction: Hundreds of studies investigating the epidemiology of asthma in various populations have been conducted in
the past 30 years, yielding a large body of interesting data, including data on prevalence and risk factors. Less information is,
however, available on the accurate diagnosis of asthma and its correct treatment. Epidemiological studies of the prevalence
of asthma in the general population was conducted between 1998 and 2000 in the Lodz Province in Poland. The present
analysis is an evaluation of the detectability and treatment of this disease.
Material and methods: The study group consisted of 1522 randomly selected residents of the Lodz Province aged 3 to
80 years. The demographics and medical history were collected using standardised questionnaires. All the respondents
underwent skin prick tests and screening spirometry. Additional diagnostic tests were performed in doubtful cases.
Results: Complete data collected from 1340 subjects (1057 adults and 283 children) were included in the analysis. The
prevalence of asthma was calculated at 7.3% in adults and 8.5% in children. The accurate diagnosis of asthma had not been
made in 71% of symptomatic children and 49% of the adults. Forty-eight percent of adult asthmatics had not used any
antiasthmatic medication in the previous 12 months. Subjects suffering from asthma had most commonly used the following
drugs in the previous 12 months: β2-agonists (46.8%), anticholinergics (13%), inhalation glucocorticoids (36.4%), oral
glucocorticoids (16.9%), parenteral glucocorticoids (3.9%), xanthine derivatives (33.8%) and cromones (11.7%).
Conclusions: The results of this study reveal shortcomings in the healthcare system which require appropriate actions
aimed at early diagnosis and improvement of allergy treatment before the patient’s health deteriorates irreversibly.Wstęp: W ostatnich 30 latach przeprowadzono setki badań nad epidemiologią astmy w różnych populacjach. Badania te
dostarczyły wielu interesujących danych, w tym dotyczących chorobowości i czynników ryzyka. Mniej jest jednak dostępnych
informacji dotyczących wykrywalności astmy i jej właściwego leczenia. W latach 1998-2000 na terenie województwa
łódzkiego przeprowadzono badania epidemiologiczne nad częstością występowania astmy w populacji ogólnej. Obecna
analiza danych dotyczy oceny wykrywalności i terapii tej choroby.
Materiał i metody: Badanie przeprowadzono na losowo wybranej grupie mieszkańców województwa łódzkiego, liczącej
1522 osoby w wieku 3-80 lat. Dane demograficzne i wywiad chorobowy zbierano na podstawie standaryzowanych kwestionariuszy.
U wszystkich respondentów wykonano punktowe testy skórne i przesiewową spirometrię. W wątpliwych przypadkach
przeprowadzano dodatkowe testy diagnostyczne. Wyniki: Kompletne dane zebrane od 1340 osób (1057 dorosłych i 283 dzieci) zostały włączone do dalszej analizy.
Częstość występowania astmy oskrzelowej u osób dorosłych oszacowano na 7,3%, a u dzieci - na 8,5%. Właściwa
diagnoza astmy nie była wcześniej postawiona u 71% dzieci i u 49% badanych dorosłych z objawami tej choroby.
Czterdzieści osiem procent osób dorosłych chorujących na astmę w ostatnich 12 miesiącach nie stosowało żadnych
leków przeciwastmatycznych. Osoby chorujące na astmę w ciągu ostatnich 12 miesięcy najczęściej stosowały leki
z grupy β2-agonistów - 46,8%, 13% - leki cholinolityczne, 36,4% - wziewne glikokortykosteroidy, 16,9% - doustne
glikokortykosteroidy, 3,9% - parenteralne glikokortykosteroidy, 33,8% - ksantyny i 11,7% - kromony.
Wnioski: Wyniki tego badania ujawniają braki w systemie opieki zdrowotnej. Taka sytuacja wymaga wprowadzania stosownych
zmian. Powinny być one nakierowane na wczesną diagnostykę i poprawę leczenia alergii, zanim jeszcze dojdzie do
nieodwracalnego pogorszenia stanu zdrowia
