Introduction: Polycystic Ovary Syndrome is the most common recognized endocrinopathy in women. Early detection of carbohydrate and fat metabolism disorders in women with the syndrome allows the early prevention of cardiovascular diseases and type II diabetes. The purpose of this study was to assess the differences between the biochemical parameters in a group of women with insulin resistance (IR(+) PCOS) and without insulin resistance (IR[–] PCOS).
Material and methods: The study was conducted in a group of 45 women hospitalized in the endocrinology department who met the Rotterdam criteria of PCOS syndrome. Insulin resistance was assess with HOMA-IR index. In accordance with the guidelines of the European Group for the Study of Insulin Resistance, we adopted HOMA-IR < 2 as the valid values. Body composition was analyzed via bioelectrical impedance analysis (BIA). During the statistical analysis it was assumed that α = 0.05.
Results: The group of women aged 18-38 years (26.4 ± 5.6) entered the study. Significant differences were found between the group of women IR(+) PCOS and the group IR(–) PCOS in terms of mean values of: HDL cholesterol (mg/dl) (54.96 ± 13.35 vs. 66.72 ± 17.56; p = 0.0193), SHGB (nmol/l) (36.64 ± 21.09 vs. 71.28 ± 33.48; p = 0.0008), insulin (uU/ml) (14.78 ± 6.06 vs. 6.70 ± 2,68; p < 0.0001) and FAI index (7.53 ± 4.19 vs. 3.43 ± 2.85; p = 0.0028).
Conclusion: Insulin resistance was associated with differences in the studied biochemical parameters. Index HOMA-IR may be easy and effective tool to assess insulin resistance, thereby risk of cardiovascular diseases, type II diabetes and hyperandrogenaemia among polycystic ovary syndrome women.Wstęp: Zespól policystycznych jajników jest jedną z najczęściej rozpoznawalnych endokrynopatii wśród kobiet. Wczesne rozpoznanie zaburzeń gospodarki węglowodanowej oraz lipidowej kobiet z tym zespołem pozwala na wczesne rozpoznanie chorób układu sercowo-naczyniowego oraz cukrzycy typu 2. Celem pracy była ocena różnic w zakresie średnich stężeń parametrów biochemicznych między grupą kobiet z insulinoopornością (IR[+]PCOS) i bez stwierdzonej insulinooporności (IR[–]PCOS). Materiał i metody: Badanie przeprowadzono wśród 45 kobiet hospitalizowanych na oddziale endokrynologii spełniających kryteria Rotterdamskie rozpoznania zespołu policystycznych jajników. Ocenę insulinooporności dokonano za pomocą wskaźnika HOMA-IR. Według wytycznych Europejskiej Grupy Badań nad Insulinoopornością, przyjęto wartość HOMA-IR < 2 za wartości prawidłowe. Skład ciała oceniono metodą impedancji bioelektrycznej. Przyjęto poziom istotności α = 0,05. Wyniki: Do badania włączono kobiety w wieku 18–38 lat (26,4 ± 5,6). Stwierdzono istotne różnice między grupą kobiet IR(+)PCOS a grupą IR(–) PCOS w zakresie średnich wartości: stężenia w surowicy cholesterolu frakcji HDL (mg/dl) (54,96 ± 13,35 v. 66,72 ± 17,56; p = 0,0193), SHGB (nmol/l) (36,64 ± 21,09 v. 71,28 ± 33,48; p = 0,0008), insuliny (uU/ml) (14,78 ± 6,06 v. 6,70 ± 2,68; p < 0,0001) i indeksu FAI (7,53 ± 4,19 v. 3,43 ± 2,85; p = 0,0028). Wnioski: Insulinooporność wpływa na wartości wybranych parametrów biochemicznych. Wskaźnik HOMA-IR może być łatwym i efektownym narzędziem do oceny insulinoopornosci i tym samym ryzyka chorób układu krążenia, cukrzycy typu 2 oraz hiperandrogenemii pośród kobiet z zespołem policystycznych jajników
