Zakażenia ujścia cewnika otrzewnowego stanowią jedno z liczniejszych powikłań infekcyjnych dializoterapii otrzewnowej. Infekcje te mogą zwiększać ryzyko zapalenia otrzewnej i bywają powodem konieczności usunięcia cewnika i rezygnacji z tej metody leczenia nerkozastępczego. W opracowaniu zwrócono uwagę na najważniejsze elementy optymalnej opieki nad ujściem. Należą do niech: właściwa technika implantacji cewnika otrzewnowego, profilaktyczna antybiotykoterapia, optymalna technika zmiany opatrunku mająca na celu zapobieganie kontaminacji, stała ocena ujścia i tunelu cewnika z wczesnym wdrożeniem postępowania w razie infekcji, unieruchomienie cewnika oraz skuteczna edukacja i reedukacja. Omówiono zalety i wady miejscowo stosowanych antybiotyków oraz najnowsze badania wykorzystujące miód i inne środki antyseptyczne w opiece nad ujściem cewnika otrzewnowego.Exit site infections are one of the most frequent infective complications of peritoneal dialysis. These infections may increase risk of peritonitis and be the reason for catheter removal and technique failure. This paper reviews the most important elements of optimal exit site care. These are: appropriate implantation technique of peritoneal catheter, institution of antibiotic prophylaxis, optimal technique of change of dressing aiming at preventing contamination, ongoing assessment of the exit site and tunnel with early identification and treatment of exit-site problems, immobilization of the catheter to protect from trauma and effective education and reeducation. Benefits and drawbacks of topical antibiotics are reviewed as well as recent studies with use of honey and other antiseptics in care of peritoneal catheter exit site
