Kidney dysfunction, both acute kidney injury (AKI) and chronic kidney disease (CKD) is a relatively common and significant problem in cirrhosis and occursin approximately 20–25% of patients. These may complicate primary disorders of the liver and are primarily related to disturbances in circulatory function, and an abnormal systemic and renal neuro-humoral regulation. The coexisted liver and kidney disease can occur as a result of systemic process that affects both organs simultaneously. Renal dysfunctionin patients with cirrhosis is associated with significant morbidity and mortality. The prognostic impact of renal function is reflected by incorporation of serum creatinine in the model for end-stage liver disease score (MELD). Moreover, pretransplant renal functionis important factor and correlates with posttransplant outcomes. Renal impairment is difficult to recognize in the early stages. Assessment of renal function in cirrhotic patients is crucial. Clinicians indicate, there is a need for newer classification of renal dysfunction, uniform standards for defining AKI and searching for alternative markers and methods of assessing kidney function. Earlier identification of risk patients may allow intervention to prevent or appropriate treat renal dysfunction in these patients.Dysfunkcja nerek u chorych z marskością wątroby jest częstym problemem klinicznym i wiąże się z istotnym zwiększeniem chorobowości i śmiertelności w tej grupie pacjentów. Choroby nerek i zespoły nefrologiczne obserwuje się u 20–25% pacjentów ze schorzeniami wątroby. Mają one postać kliniczną ostrego uszkodzenia lub przewlekłej dysfunkcji tego narządu. Najczęściej jednak dysfunkcja nerek rozwija się jako powikłanie pierwotnej choroby wątroby i w większości przypadków ma charakter czynnościowej dysfunkcji narządu. Doświadczenie i codzienna praktyka wskazują na potrzebę rewaluacji powszechnie stosowanych kryteriów diagnostycznych dysfunkcji nerek, systemowego opracowania zespołów nefrologicznych oraz przygotowania algorytmu diagnostycznego niedomogi nerek w grupie chorych z zaawansowaną marskością wątroby. Klinicyści nadal formułują wiele pytań i wskazują najważniejsze kierunki dalszych badań zmierzających do wyjaśnienie istoty i patofizjologicznych zależności dysfunkcji nerek oraz zaburzeń w układzie sercowo-naczyniowym u osób z marskością wątroby. Opieka nefrologiczna w tej grupie pacjentów rozpoczyna się na wczesnym etapie choroby wątroby, poprzez jej kolejne stadia, i znajduje swoje naturalne kontinuum w okresie potransplantacyjnym. Wielokrotnie ważne decyzje terapeutyczne dotyczące tych chorych, takie jak decyzja o przeszczepieniu wątroby i/lub nerki, zapadają z udziałem specjalisty nefrologa
