Zaciskające zapalenie osierdzia (ZZO) jest rzadkim
zaburzeniem o różnorodnej etiologii, przebiegającym
zwykle z klinicznymi objawami prawokomorowej
niewydolności serca. Najczęściej bywa poprzedzone
ostrym wysiękowym zapaleniem osierdzia
i stanowi jego przewlekłe powikłanie. Jest ono poważnym
wyzwaniem zarówno w zakresie diagnostyki,
jak i leczenia. W diagnostyce pomocne są
następujące badania: zdjęcie radiologiczne klatki
piersiowej, elektrokardiogram, echokardiografia,
cewnikowanie serca, tomografia komputerowa.
W terapii u chorych wydolnych krążeniowo podejmuje się próby postępowania zachowawczego;
u osób z cechami niewydolności krążenia, zwłaszcza
ostrej, wybiera się leczenie chirurgiczne. Zabieg
perikardiektomii u większości pacjentów powoduje
znaczącą poprawę, lecz obarczony jest 4-18-procentowym
ryzykiem zgonu. Autorzy przedstawiają
przypadek pacjentki z zaciskającym zapaleniem
osierdzia leczonej ciągłą ambulatoryjną dializą
otrzewnową, u której z powodu wystąpienia cech
ostrej niewydolności krążenia wykonano zabieg perikardiektomii
