Mięsak Kaposiego, nowotwór prawie nieznany
w ogólnej populacji polskiej, występuje u osób zakażonych
HIV oraz u pacjentów po przeszczepieniu
narządu. Wywodzi się z komórek śródbłonka naczyń
limfatycznych, które w wyniku zakażenia HHV-8 uległy
transformacji do komórek wrzecionowatych, wydzielających
zapalne i angiogenne cytokiny, które
podtrzymują rozwój nowotworu. Częstość występowania
mięsaka jest proporcjonalna do rozpowszechnienia
zakażenia HHV-8. Mięsak jest zbudowany ze
skupisk komórek wrzecionowatych, sieci nieprawidłowych,
proliferujących naczyń, wynaczynionych
erytrocytów oraz nacieku leukocytarnego. Nowotwór
tworzy różnej wielkości płaskie lub wyniosłe guzy
koloru fioletowego, które zajmują skórę, błony śluzowe,
węzły chłonne oraz narządy wewnętrzne. Zajęcie
narządów wewnętrznych jest przyczyną wysokiej
śmiertelności chorych. Czynnikami ryzyka rozwoju mięsaka są: obecność przeciwciał anty-HHV-8
u biorcy i/lub dawcy, płeć męska, starszy wiek biorcy
i dawcy, przeszczepienie płuca oraz leczenie inhibitorami
kalcyneuryny.
Przedstawiono 2 przypadki HIV-negatywnych mężczyzn,
u których mięsak Kaposiego wystąpił
w pierwszym roku po przeszczepieniu nerki. U jednego
chorego zmiany nowotworowe rozwinęły się na
skórze i śluzówkach, a u drugiego, dodatkowo, w węzłach
chłonnych i płucach. U obydwu chorych dokonano
konwersji z inhibitora kalcyneuryny i inhibitora
syntezy nukleotydów purynowych do małych
dawek sirolimusu. Takie leczenie spowodowało
pełną regresję nowotworu. Chorzy pozostają w remisji
od 6 lat i czynność przeszczepionej nerki jest
u nich stabilna
