Osteoporoza należy do chorób o zasięgu społecznym. Lekarz rodzinny (LR) powinien dążyć do przekazania swoim pacjentom jak najpełniejszej wiedzy na temat tej choroby i sposobów jej zapobiegania. Odpowiednie postępowanie profilaktyczne może nie tylko opóźnić wystąpienie choroby i spowolnić jej przebieg, ale nawet nie dopuścić do ujawnienia zaburzenia. Przekazanie informacji o znaczeniu stylu życia, zachęcanie do odpowiedniej suplementacji
witaminą D3 i preparatami wapnia może zapewnić bardziej aktywny udział pacjentów w trosce o zachowanie zdrowia. W razie stwierdzenia przez LR wyższego niż 20% 10-letniego ryzyka złamania należy włączyć terapię farmakologiczną lekami rekomendowanymi
do leczenia osteoporozy. W razie wątpliwości LR kieruje chorego na konsultację bądź leczenie w poradniach specjalistycznych. W razie wystąpienia złamań kostnych LR powinien zwrócić uwagę na to, czy i w jaki sposób kontynuowane jest leczenie specjalistyczne. Należy dążyć do zapewnienia kompleksowej opieki nad chorym, w tym działań rehabilitacyjnych
oraz pomocy psychologicznej. Niniejsza praca ma być pomocą dla LR w podejmowaniu decyzji terapeutycznych w praktykach podstawowej opieki zdrowotnej
