Nadciśnienie tętnicze u 95% chorych ma charakter pierwotny, co oznacza, że nie można
jednoznacznie ustalić jego przyczyn. Jednak u około 5% pacjentów wzrost ciśnienia
tętniczego jest spowodowany określonym procesem chorobowym. Wśród najczęstszych
schorzeń, których przebiegowi towarzyszy wzrost ciśnienia, wymienia się obturacyjny
bezdech senny, choroby miąższu nerek, zwężenie tętnic nerkowych oraz pierwotny hiperaldosteronizm.
Ustalenie rozpoznania wtórnej postaci nadciśnienia ma istotne znaczenie.
Po pierwsze, pozwala niekiedy na skuteczne usunięcie przyczyny nadciśnienia
i całkowitą normalizację ciśnienia. Po drugie, chroni przed innymi skutkami rozwijającej
się choroby. W rozpoznawaniu wtórnych postaci nadciśnienia mogą być pomocne
charakterystyczne cechy kliniczne rozpoznane na podstawie wywiadów i badania przedmiotowego.
Można wśród nich wymienić: młody lub późny wiek rozwoju nadciśnienia,
nagłe pogorszenie kontroli ciśnienia lub oporność na leczenie farmakologiczne. Podejrzenie
wtórnej postaci udaje się niekiedy potwierdzić, wykonując ogólnie dostępne badania
dodatkowe. Celem uzupełnienia diagnostyki i właściwego leczenia chorzy z wtórnymi
postaciami nadciśnienia tętniczego powinni być kierowani do ośrodków referencyjnych
