Leczenie większości chorób ucha wewnętrznego jest zachowawcze. Autorzy dokonali
przeglądu podstawowych sposobów dostarczania leków do ucha wewnętrznego, czyli
drogi systemowej, przez zwiększenie utlenowania tkanek i drogi transtympanalnej (dobębenkowej).
Sporządzona przez autorów analiza postępów w leczeniu wybranych chorób ucha wewnętrznego
wykazała wyższą skuteczność oraz precyzję terapii transtympanalnej niż
systemowej. Autorzy przedstawili główne kierunki badań doświadczalnych i klinicznych
prowadzonych nad patofizjologią zaburzeń ucha wewnętrznego, sygnalizując trwającą
ewolucję sposobów terapii ucha wewnętrznego od metod objawowych w kierunku przyczynowych
