Upośledzona tolerancja glukozy (IGT, impaired glucose tolerance) jest stanem przejściowym między normoglikemią a cukrzycą. U co trzeciego nieleczonego chorego z powyższym zaburzeniem metabolicznym w ciągu 10 lat rozwinie się cukrzyca typu 2. U pacjentów z IGT uzasadnionym postępowaniem wydaje się wdrażanie metod mających na celu przywrócenie
normoglikemii lub hamowanie postępu cukrzycy. Opublikowane w ostatnim czasie zalecenia Centers for Disease Control and Prevention oraz American College of Sports Medicine
sugerują, że systematyczny wysiłek fizyczny o umiarkowanym natężeniu korzystnie wpływa na stan zdrowia chorych z IGT. Zdaniem autorów powyższych zaleceń każdy Amerykanin w ciągu doby powinien wykonywać wysiłek o umiarkowanym nasileniu trwający w sumie 30 minut. Obecnie obowiązujące zalecenia oparte są głównie na danych epidemiologicznych. Istnieje niewiele danych pochodzących z badań klinicznych, świadczących, że właśnie taki wysiłek istotnie obniża stężenie glukozy. Wydaje się, że konieczny byłby
intensywniejszy wysiłek, aby poprawić tolerancję glukozy oraz działanie insuliny.
Mimo że wysiłek o większym nasileniu wydaje się kluczem do poprawy homeostazy glukozy, to jednak mógłby powodować mechaniczne i oksydacyjne uszkodzenie prowadzące do przejściowego upośledzenia działania insuliny i tolerancji glukozy. Dlatego też u chorych z IGT optymalny wysiłek fizyczny oznacza wysiłek o wyważonej intensywności.Impaired glucose tolerance (IGT) is a transitory state
between normoglycemia and frank diabetes. One
in three individuals with IGT will develop type 2 diabetes
within 10 years if left untreated. A strong rationale
exists for the implementation of strategies
designed to reverse or stabilize the deterioration in
glucose homeostasis in individuals with IGT.
Recent physical activity guidelines from the Centers
for Disease Control and Prevention and the American
College of Sports Medicine have suggested that
intermittent moderate-intensity exercise is beneficial
and can improve the health status of these individuals.
Specifically, the guidelines recommend that
every American should accumulate 30 min of moderate-
intensity physical activity per day.
The current guidelines are based predominantly on
epidemiological data, and very little clinical evidence
exists that this level of physical activity can significantly
improve glycemic status. More intense exercise prescriptions
would appear to be needed to improve glucose
tolerance and insulin action. Although higher exercise
intensity is a key determinant for improvements
in glucose homeostasis, it may produce mechanical
and oxidative damage that can result in transitory impairments
in insulin action and glucose tolerance.
Therefore, the optimal exercise inten-sity for an individual
with IGT appears to lie between these two
extremes