Hyperuricemia is a very common phenomenon in everyday medical practice and according tothe latest epidemiological studies, it affects 57.6 million people worldwide. We recognize itwhen the concentration of uric acid in blood exceeds 6.8 mg/dl. The etiology of hyperuricemiais multifactorial and results, inter alia, from excessive purine production, excessive supplyand absorption, and impaired excretion of uric acid. Hyperuricemia leads to the developmentof gout. In addition, it has been proven that hyperuricemia is associated with an increasedrisk of cardiovascular disease. The hyperuricemia therapy requires comprehensive activities.One of the available methods of pharmacological treatment of hyperuricemia is theuse of allopurinol. This drug significantly reduces serum uric acid levels and reduces therisk of heart disease with a reduction in the total risk of death.Hiperurykemia jest bardzo częstym zjawiskiem w codziennej praktyce lekarskiej i według najnowszych badań epidemiologicznych dotyczy 57,6 milionów ludzi na całym świecie. Rozpoznajemy ją, gdy stężenie kwasu moczowego we krwi przekracza 6,8 mg/dl. Etiologia hiperurykemii jest wieloczynnikowa i wynika między innymi z nadmiernej produkcji puryn, nadmiernej ich podaży i wchłaniania oraz upośledzonego wydalania kwasu moczowego. Hiperurykemia prowadzi do rozwoju dny moczanowej. Ponadto udowodniono powiązanie hiperurykemii ze zwiększonym ryzykiem występowania chorób układu sercowo-naczyniowego. Terapia hiperurykemii wymaga kompleksowych działań. Jedną z dostępnych metod leczenia farmakologicznego hiperurykemii jest stosowanie allopurynolu. Lek ten w sposób istotny redukuje stężenie kwasu moczowego w surowicy oraz zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób serca ze zmniejszeniem całkowitego ryzyka zgonu
