WSTĘP. W niniejszej pracy określono ilościowo częstość występowania i czas trwania epizodów nocnej
hipoglikemii u chorych na cukrzycę typu 1, leczonych
ciągłym podskórnym wlewem insuliny (CSII) lub za
pomocą wielokrotnych wstrzyknięć insuliny (MIT),
wykorzystując ciągły podskórny pomiar glukozy
z zastosowaniem czujnika.
METODY. Czujnik mikrodializacyjny był noszony
w warunkach domowych przez 24 pacjentów leczonych
CSII (średnie stężenie HbA1c 7,8 ± 0,9%) oraz
przez 33 pacjentów, u których stosowano MIT (średnie
stężenie HbA1c 8,7 ± 1,3%) przez 48 godzin. Oceniano
częstość występowania i czas trwania epizodów hipoglikemii oraz związek między stężeniem
HbA1c, czasem trwania cukrzycy, sposobem jej leczenia
(CSII vs. MIT), wartościami glikemii na czczo oraz
przed spoczynkiem nocnym, całkowitą dobową
dawką insuliny, a także średnimi wartościami glikemii
w nocy a częstością występowania i czasem trwania
epizodów hipoglikemii.
WYNIKI. Epizody nocnej hipoglikemii z wartościami
glikemii ≤ 3,9 mmol/l wystąpiły u 33,3% pacjentów
w obu grupach - zarówno w grupie leczonej CSII
(8/24), jak i stosującej MIT (11/33). średni czas trwania
hipoglikemii (± SD; mediana, przedział międzykwartylowy)
wynosił 78 min na noc (± 76; 57, 23-120) u chorych poddanych CSII oraz 98 min na noc
(± 80; 81, 32-158) u pacjentów stosujących MIT.
W analizie metodą regresji wieloczynnikowej wykazano,
że glikemia przed spoczynkiem nocnym najsilniej
wiąże się z częstoœcią (p = 0,026) oraz czasem
trwania (p = 0,032) epizodów nocnej hipoglikemii.
WNIOSKI. Ciągłe monitorowanie glikemii z wykorzystaniem
metody mikrodializy umożliwiło bardziej
precyzyjne określenie ilościowe częstoœci występowania
i czasu trwania epizodów nocnej hipoglikemii
u chorych na cukrzycę typu 1. Parametry te wiążą
się głównie z wartościami glikemii przed spoczynkiem
nocnym.AIMS. We quantified the occurrence and duration
of nocturnal hypoglycaemia in individuals with type 1
diabetes treated with continuous subcutaneous insulin
infusion (CSII) or multiple-injection therapy (MIT)
using a continuous subcutaneous glucose sensor.
METHODS. A microdialysis sensor was worn at home
by 24 patients on CSII (mean HbA1c 7.8 ± 0.9%) and
33 patients on MIT (HbA1c 8.7 ± 1.3%) for 48 h.
Occurrence and duration of nocturnal hypoglycaemia
were assessed and using multivariate regression
analysis, the association between HbA1c, diabetes
duration, treatment type (CSII vs. MIT), fasting
and bedtime blood glucose values, total daily insulin
dose and mean nocturnal glucose concentrations,
and hypoglycaemia occurrence and duration was
investigated.
RESULTS. Nocturnal hypoglycaemia ≤ 3.9 mmol/l occurred
in 33.3% of both the CSII- (8/24) and MITtreated patients (11/33). Mean (± SD; median, interquartile
range) duration of hypoglycaemia ≤ 3.9
mmol/l was 78 (± 76; 57, 23-120) min per night for
the CSII- and 98 (± 80; 81, 32-158) min per night
for the MIT-treated group. Multivariate regression
analysis showed that bedtime glucose value had the
strongest association with the occurrence (p = 0.026)
and duration (p = 0.032) of nocturnal hypoglycaemia.
CONCLUSIONS. Microdialysis continuous glucose
monitoring has enabled more precise quantification
of nocturnal hypoglycaemia occurrence and duration
in type 1 diabetic patients. Occurrence and duration
of nocturnal hypoglycaemia were mainly
associated with bedtime glucose value
