Czupryniak, Leszek

Polish

Via Medica Journals

OFICJALNE DOKUMENTY I STANOWISKA PTD ISSN 2084–4441www.dk.viamedica.pl 43PRACA ORYGINALNAHistoria jednej listyLeszek CzupryniakPoniżej mogą Państwo przeczytać trzy dokumenty PTD, które opublikowano na przełomie roku. Oto ich historia.Przełom ubiegłego i bieżącego roku był burzliwy dla polskiej diabetologii. W związku z uchwalonymi w maju 2011roku ustawami dotyczącymi zmian w systemie ochrony zdrowia, pod koniec roku Ministerstwo Zdrowia w pośpiechuszykowało rozmaite przepisy i akty wykonawcze. Na początku listopada został ogłoszony projekt listy refundacyjnej,która miała obowiązywać od 1 stycznia. Zabrakło w tym dokumencie, tradycyjnie, analogowych insulin długodziałają-cych, ale brakowało też najczęściej stosowanych przez naszych chorych pasków do glukometrów. Pojawiły się za to— całkiem nieoczekiwanie — dwa preparaty z grupy inhibitorów dipeptydylopeptydazy-4 — sitagliptyna i wildagliptyna.Zarząd Główny PTD zareagował negatywnie na kolejne pominięcie analogów długodziałających i zagadkowe ogranicze-nia w refundacji pasków testowych, ale docenił propozycję refundacji leków inkretynowych. Liczyliśmy, że sprawapasków zostanie wyjaśniona do końca grudnia, bo nie wyobrażaliśmy sobie, iż można z dnia na dzień tak drastycznieograniczyć chorym, przede wszystkim leczonym insuliną, możliwość samokontroli glikemii. Wówczas, ponad miesiącprzed Nowym Rokiem, nikt z nas nie spodziewał się trzęsienia ziemi, które miało nastąpić w ostatnim tygodniu grudnia.W wigilię Wigilii, wieczorem, na stronie internetowej Ministerstwa Zdrowia ukazał się, jak informowano, już ostatecz-ny projekt listy leków refundowanych. Jej zawartość w zakresie diabetologii była szokująca — zniknęły z zestawieniapaski do glukometrów wiodących producentów, stosowane przez 70% chorych na cukrzycę w naszym kraju, a te, którena listę trafiły, miały być dostępne dla chorych z 30-procentową odpłatnością, czyli kosztować 15–17 zł za 1 opakowanie;nie było też śladu po dwóch gliptynach. Moment ogłoszenia listy — tuż przed najważniejszymi świętami w Polsce— i nieskomentowanie podjętych decyzji przez władze MZ dolały tylko oliwy do ognia. Wieczorem 26 grudnia, w drugidzień Świąt Bożego Narodzenia, Zarząd Główny PTD w ekspresowym tempie przygotował stanowisko wskazującenajwiększe błędy nowego rozporządzenia i wzywające MZ do szybkiej zmiany decyzji (patrz niżej). Natychmiast rozpoczę-liśmy też alarmować media, które natychmiast w całym kraju podjęły temat nowej listy i wynikających z niej niekorzyst-nych zmian dla chorych. Dnia 27 grudnia, jako prezes PTD, byłem zaproszony do trzech różnych stacji telewizyjnych,udzieliłem kilku wywiadów dla rozgłośni radiowych i prasy. Podobnie zajęci byli inni członkowie ZG, a zwłaszczawiceprezes, prof. M. Małecki, który napisał szeroko komentowany, bo bardzo osobisty, list do Ministra Zdrowia. Proble-my z nowymi przepisami nagłaśniali też chorzy poprzez władze swoich stowarzyszeń, własne oświadczenie i apel doMinistra Zdrowia wystosowała Sekcja Pediatryczna PTD (patrz niżej) i stowarzyszenie pielęgniarek działających w diabeto-logii. Nie spodziewaliśmy się, że tak głośno może być w mediach o cukrzycy; żałowaliśmy jedynie, że przyczyną naszejobecności w radiu, TV i prasie były fatalne dla chorych decyzje władz.Zmasowana kanonada medialna przyniosła jednak skutek — władze MZ zrozumiały, że popełniono błąd i już29 grudnia dotarły do nas wiadomości, że możemy się spodziewać uwzględnienia chociaż części postulatów zgłaszanychprzez chorych i lekarzy. I tak się stało — na konferencji prasowej władze MZ ogłosiły, że paski testowe dla chorychstosujących insulinę co najmniej 3 razy dziennie będą dostępne za opłata ryczałtową. Tę korzystną dla chorych decyzjęprzyjęliśmy z ulgą, choć tak naprawdę było to absolutne minimum, jakiego pacjenci oczekiwali od MZ. Nadal na listachbrakowało najpopularniejszych pasków, wciąż nie było mowy o choćby ograniczonej do określonej grupy chorychrefundacji leków inkretynowych czy analogów długodziałających dla pacjentów z cukrzycą typu 1.I gdy się wydawało, że możemy — co prawda, przy grzmocie mediów i za ich pośrednictwem — w jakikolwieksposób się porozumieć z osobami kierującymi MZ, wówczas głos zabrał podsekretarz stanu w MZ. Jego wypowiedzio szkodliwości długodziałających analogów insuliny i niebezpieczeństwie stosowania leków inkretynowych wzburzyłynas na nowo. Dla każdej osoby, choć trochę zorientowanej w zasadach współczesnej terapii cukrzycy, było oczywiste, żete wypowiedzi nie były oparte na wiarygodnych informacjach oraz świadczyły zarówno o braku dobrej woli, jak i o brakuwiedzy. Jeszcze mocniejsze słowa skierowane przeciwko naszemu Towarzystwu padły na nadzwyczajnym posiedzeniuKomisji Zdrowia Sejmu (polecam zapis wideo na stronie www.sejm.gov.pl) zwołanej 31 grudnia. Naszą reakcją byłoopublikowanie tuż po Nowym Roku kolejnego oświadczenia (patrz niżej), którego celem było uspokojenie nastrojówi zapewnienie chorych, że zarówno analogi długodziałające, jak i leki inkretynowe nie są bardziej niebezpieczne niż innepreparaty dostępne w naszym kraju.Od tamtych dni minęły już ponad dwa miesiące. Dnia 1 marca br. ukazało się nowe obwieszczenie MZ z listą lekówrefundowanych; szczęśliwie znalazły się już na niej niemal wszystkie paski testowe dostępne w Polsce, z jednym bole-snym wyjątkiem — nadal nie są refundowane paski do tych glukometrów, które są przystosowane do współpracyz osobistymi pompami insulinowymi. Powoli jednak obecne kierownictwo MZ poprawia to, co zostało popsute. Alew rzeczywistości jesteśmy w punkcie wyjścia — obecny stan jest bardzo podobny do tego z 31 grudnia ubiegłego roku,z tą różnicą, że ogólnie paski i insuliny analogowe kosztują pacjentów (znacznie) więcej niż przed Nowym Rokiem.Co dalej? Lista naszych spraw do załatwienia w MZ jest od dawna stała i niedługa: refundacja leków, losy specjalizacjiz diabetologii, poziom finansowania opieki diabetologicznej, narodowy program zapobiegania i walki z cukrzycą, ustawao cukrzycy, organizacja opieki diabetologicznej. Zabiegamy o spotkanie z Ministrem; ufamy, że – jak pokazał On,zmieniając niekorzystne zapisy nowych rozporządzeń – znajdzie czas w gmachu przy ul. Miodowej, by przedyskutowaćz przedstawicielami środowiska diabetologicznego najważniejsze problemy chorych na cukrzycę naszym kraju.

Historia jednej listy

https://journals.viamedica.pl/clinical_diabetology/article/download/18578/14601

Historia jednej listy

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

Via Medica Journals