Farmakologiczna blokada układu renina-angiotensyna-aldosteron stanowi podstawę leczenia nefroprotekcyjnego
w przewlekłych chorobach nerek z białkomoczem
lub upośledzoną funkcją nerek. Udowodniono,
że inhibitory konwertazy angiotensyny oraz antagoniści
receptorów AT-1 dla angiotensyny II zmniejszają
białkomocz oraz zwalniają progresję niewydolności
nerek. W artykule tym omówione zostały praktyczne
aspekty stosowania obu grup leków, antagonistów receptora
mineralokortykoidowego oraz inhibitorów reniny
u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek. Sprecyzowano
podstawowe cele leczenia. Przedyskutowano
zasady wyboru terapii, dawkowania leków oraz korzyści i niebezpieczeństwa wynikające z łącznego stosowania
leków z różnych grup. Omówiono strategie leczenia
chorych z białkomoczem, niewydolnością nerek
oraz zasadność stosowania leków hamujących
układ renina-angiotensyna-aldosteron u chorych dializowanych
i po przeszczepieniu nerki. Omówione zostały
niebezpieczeństwa związane ze stosowaniem
tych leków oraz zasady monitorowania terapii
