WSTĘP: Specyfika schizofrenii przejawia się między innymi w narastaniu i utrwalaniu się deficytów w zakresie społecznego funkcjonowania. Poziom społecznego funkcjonowania osób chorych determinuje planowanie wobec nich alternatywnych do hospitalizacji metod leczenia. Celem prezentowanych badań było wskazanie na najbardziej istotne predyktory społecznego funkcjonowania spośród uwzględnionych w badaniu wskaźników, a dotyczących zmiennych: socjodemograficznych, stanu klinicznego i przebiegu choroby, jakości życia, postawy wobec choroby.MATERIAŁ I METODY: Grupę badawczą stanowiło 71 osób, które z powodu rozpoznania schizofrenii pozostawali pacjentami Specjalistycznego Szpitala im. dr. J. Babińskiego w Krakowie. Badania były dość obszerne i obejmowały ocenę poziomu funkcjonowania społecznego, stopień akceptacji choroby czy wreszcie subiektywne odczucia związane z jakością życia. Aby zrealizować cel badań stworzono model regresji wielokrotnej, który wyłonił predyktory społecznego funkcjonwania cechujące się istotnością statystyczną.WYNIKI: Pełna wersja modelu regresji wielokrotnej obejmowała zmienne, które na wcześniejszych etapach analizy wiązały się ze społecznym funkcjonowaniem, a były one następujące: nasilenie objawów pozytywnych i negatywnych schizofrenii, emocjonalny wymiar postawy wobec choroby, samoocena zdrowia psychicznego, pobyt w oddziale rehabilitacyjnym i dziennym, wiek chorego. Końcowa wersja modelu zawierała jedynie te zmienne, które były dla niego istotne statystystycznie, tj: negatywne objawy psychozy, pobyt w oddziale rehabilitacyjnym oraz wiek chorego.WNIOSKI: O dobrym społecznym funkcjonowaniu w schizofrenii decyduje mniejsze nasilenie jej objawów negatywnych, uczestnictwo w programie rehabilitacji psychiatrycznej oraz młodszy wiek chorego. INTRODUCTION: Schizophrenia manifests itself, inter alia, in the development and consolidation of a deficit in social functioning. The level of social functioning of schizophrenic patients determines whether there is an alternative to hospitalization. The aim of the study was to show the most important predictors of social functioning. The following variables were taken into account: socio-demographic factors, clinical condition and the course of illness, the quality of life and attitude towards schizophrenia.MATERIAL AND METHODS: A group of 71 people with schizophrenia participated in the study. All of them were patients of the J. Babinski Specialist Hospital in Cracow. The study was quite extensive and included the assessment of social functioning and the level of illness acceptance as well as subjective perception of life quality. In order to achieve the objective of the study, multiple regression model was formulated and statistically significant predictors of social functioning were defined.RESULTS: Full regression model included variables that had been associated with social functioning at earlier stages of the analysis, i.e. the severity of positive and negative symptoms of schizophrenia, the emotional component of the attitude towards illness, mental health self assessment, stay in a rehabilitation ward or an outpatient ward, the patient’s age. The final version of the model included only the variables that were statistically significant, i.e. negative symptoms of psychosis, a stay in a rehabilitation ward and the age of the patient.CONCLUSION: Good social functioning in schizophrenia is determined by the less severe negative symptoms, participation in a psychiatric rehabilitation programme and younger age of patients
