Discriminating Glucose Tolerance Status by Regions of Interest of Dual-Energy X-Ray Absorptiometry: Clinical Implications of Body Fat Distribution

Abstract

WSTĘP. Zbadanie, czy ocena rozmieszczenia tkanki tłuszczowej w organizmie metodą absorpcjometrii promieniowania rentgenowskiego o podwójnej energii (DEXA, dual energy X-ray absorptiometry) może być pomocny w ocenie stanu tolerancji glukozy. MATERIAŁ I METODY. U 1015 badanych mieszkańców Chin (559 mężczyzn i 456 kobiet) zastosowano doustny test obciążenia glukozą (75,0 g). Na podstawie jego wyników wyodrębniono osoby o prawidłowej (NGT, normal glucose tolerance) i upośledzonej (IGT, impaired glucose tolerance) tolerancji glukozy oraz osoby, u których rozpoznano cukrzycę (DM, diabetes mellitus). Mierzono wysokość ciśnienia tętniczego i oceniano profil lipidowy. Na podstawie stosunku obwodu talii do bioder (WHR, waist-to-hip ratio) i wyników DEXA oceniano rozmieszczenie tkanki tłuszczowej u osób w poszczególnych grupach. WYNIKI. Rozmieszczenie tkanki tłuszczowej, wyrażone poprzez WHR oraz wskaźnik centralizacji, wykazało znamienną częściową korelację ze stężeniem hemoglobiny glikowanej, wysokością ciśnienia tętniczego i profilem lipidowym u wszystkich badanych. Po skorygowaniu wyników wobec wieku i wskaźnika masy ciała (BMI, body mass index), stwierdzono znamienne różnice częstości wszystkich sercowo-naczyniowych czynników ryzyka w poszczególnych grupach, z wyjątkiem stężenia cholesterolu całkowitego. W grupie DM odnotowano znamiennie wyż-sze wartości WHR i wskaźnika centralizacji przy niższej procentowo zawartości tkanki tłuszczowej w udach. Ponadto, pacjentów z grupy IGT charakteryzował wyższy wskaźnik centralizacji niż osoby z grupy NGT. Nie stwierdzono jednakże znamiennych różnic masy tkanek beztłuszczowych w porównywanych grupach. Po dokonaniu wieloczynnikowej analizy logistycznej regresji wskaźnik centralizacji pozostał istotnym czynnikiem umożliwiającym ocenę tolerancji glukozy, niezależnie od procentowej zawartości tkanki tłuszczowej w organizmie. WNIOSKI. Otyłość centralna wykazuje znamienną korelację z sercowo-naczyniowymi czynnikami ryzyka w grupach osób o różnej tolerancji glukozy. Indeks centralizacji, oceniany metodą DEXA, wydaje się lepszym wskaźnikiem upośledzenia tolerancji glukozy niż WHR, otyłość brzuszna czy uogólniona otyłość (wyrażone odpowiednio jako odsetek zawartości tłuszczu całkowitego lub BMI) w dużej grupie badanych Chińczyków.OBJECTIVE. To determine whether measuring body fat distribution by dual-energy X-ray a bsor ptio metry (DEXA) can be used to discriminate glucose tolerance status. RESEARCH DESIGN AND METHODS. Using a 75-g oral glucose tolerance test, a total of 1,015 Chinese subjects (559 men and 456 women) were categorized as having normal glucose tolerance (NGT), impaired glucose tolerance (IGT), or diabetes. Blood pre ssure and lipid profiles of these subjects were measured. Waist-to-hip ratio (WHR) and DEXA were used to evaluate the varying patterns of body fat distribution among the gro ups. RESULTS. Body fat distribution, as reflected by WHR and the centrality index, showed significant partial correlation coefficients with glycosylated hemoglobin, blood pressure, and lipid profiles in all subjects. After adjusting for age and BMI, there were significant differences among the three glycemic groups for all the cardiovascular risk factors except for total cholesterol level. The diabetic group had a significantly higher WHR and centrality index, but lower femoral fat percentage than the NGT and IGT groups. The diabetic group also showed higher abdominal fat percentage than the NGT group. More over, the IGT group had a higher centrality index than the NGT group. However, no significant differences were found in the percentage of lean tissue mass among the three groups. Using multiple stepwise logistic regression models, the centrality index remained a significant factor for discriminating different glucose tolerance status independent of the percentage total body fat. CONCLUSIONS. Central obesity has shown significant correlation with cardio vascular risk factors among the three different glycemic groups. Centrality index measured by DEXA appears to be the better predictor of glucose intolerance, compared with WHR, abdominal fat, and general obesity (reflected by percentage total body fat or BMI) in a large cohort of the Chinese population

    Similar works