Wstęp Nadciśnienie tętnicze niedostatecznie leczone
lub nieleczone jest jednym z głównych czynników
rozwoju miażdżycy i jedną z najczęstszych
przyczyn chorobowości i śmiertelności sercowo-naczyniowej.
Celem pracy była retrospektywna analiza kontroli
nadciśnienia tętniczego u pacjentów leczonych ambulatoryjnie
i ocena efektywności zastosowanego leczenia.
Materiał i metody Na podstawie dokumentacji medycznej
164 pacjentów (mężczyźni n = 79 - 47%, kobiety n = 89 - 52,9%), ze średnią wieku 51,6 ± 14,6
roku, podzielono na dwie grupy: chorych bez współistniejących
chorób (grupa I) oraz chorych ze współistniejącymi
chorobami, czyli cukrzycą, chorobą wieńcową
(grupa II), a następnie dokonano retrospektywnej
analizy przebiegu i leczenia nadciśnienia tętniczego.
Wyniki Na podstawie przeprowadzonej analizy
stwierdzono, że osiągane w wyniku leczenia wartości
ciśnienia tętniczego nie różniły się istotnie statystycznie
wśród pacjentów z grupy I (153,6 ± 21,2
mm Hg) i grupy II (157,6 ± 27,9 mm Hg). Pacjenci
z grupy podwyższonego ryzyka (grupa II) cechowali
się wyższym indeksem BMI (31,6 ± 5,9) niż pacjenci
z grupy I (28,7 ± 5,4) (p < 0,05).
U pacjentów z grupy II zaobserwowano znacznie
mniejszą frakcję wyrzutową (56,2% ± 9,1) niż u chorych
z grupy I (63,2% ± 4,2) ( p < 0,05). Stwierdzono istotne
statystycznie różnice w wynikach badań biochemicznych
(stężenie kreatyniny, stężenie cholesterolu, frakcji HDL,
triglicerydów oraz stężenia hemoglobiny) w badanych
grupach pacjentów. Wśród pacjentów z grupy II zaobserwowano
gorszą funkcję nerek (stężenie kreatyniny
u pacjentów z grupy I - 0,85 ± 0,21mg/dl, u pacjentów
z grupy II - 1,16 ± 1,02 mg/dl). W celu normalizacji
ciśnienia tętniczego u pacjentów ze współistniejącymi
chorobami częściej stosowano terapię wielolekową niż
u pacjentów bez chorób współistniejących (grupa I -
0,7%, grupa II - 6,2%) (p < 0,05).
Wnioski
1. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic
w wysokości ciśnienia tętniczego w wykonywanych
pomiarach badanych grup pacjentów.
2. Pacjentów z grupy podwyższonego ryzyka cechowała
istotnie statystycznie gorsza funkcja nerek.
3. Mimo stosowania terapii wielolekowej wśród pacjentów
ze współwystępującymi chorobami obciążającymi
nie osiągnięto docelowych wartości ciśnienia
tętniczego poniżej wartości 130/80 mm Hg.Background Arterial hypertension, treated insufficiently
or untreated, is one of main factors leading to the development
of atherosclerosis and one of the most frequent
causes of cardiovascular morbidity and mortality.
The aim of the study was to analyse retrospectively monitoring
of arterial hypertension among patients treated in
the outpatient clinic and to evaluate effectiveness of the
treatment administered.
Material and methods Retrospective analysis of the course
and treatment of hypertension was performed based on
medical data collected from 164 patients (males n = 79
(47%), females n = 89 (52.9%), mean age 51.6 ± 14.6
years. The study patients were divided into those without
concomitant diseases (group I) and patients with concomitant
diseases such as, diabetes, atherosclerosis (group II).
Results Basing on the analysis, it was found that the
values of arterial pressure were not statistically significantly
different in group I (153.6 ± 21.2 mm Hg) and
group II (157.6 ± 27.9 mm Hg). Patients from the
higher risk group (group II) had elevated BMI (31.6 ±
5.9) in comparison with patients from group I (28.7 ± 5.4) (p < 0.05).
A significantly lower ejective fraction (56.2 ± 9.1%) was
revealed in patients from group II compared to patients
from group I (63.2 ± 4.2%) (p < 0.05). Statistically
significant differences were found in the results of biochemical examinations (creatinine concentration, cholesterol
concentration, HDL fraction, TG and
hemoglobin concentration) in the study groups. The
worse kidney function was observed in patients from
group II in comparison with patients from group I (creatinine
concentration in group I - 0.85 ± 0.21 mg/dl,
in group II - 1.16 ± 1.02 mg/dl).
Multimedication therapy was administered more frequently
to normalize arterial pressure in patients with
concomitant diseases compared to patients without
concomitant diseases (group I - 0.7%, group II -
6.2%) (p < 0.05).
Conclusions
1. No statistically significant differences were found in the
level of arterial pressure in the measurements taken in the
study groups.
2. Patients from the higher risk group had the statistically
significant worse function of the kidneys.
3. Despite multimedication therapy administered in patients
with concomitant diseases, target levels of arterial
pressure below 130/80 mmHg were not reached in this
group
