Opinions on the role of chromium (III) in the prevention and control of diabetes

Abstract

W niniejszej pracy dokonano przeglądu dostępnej literatury dotyczącej poglądów na temat roli chromu (III) w zapobieganiu i leczeniu cukrzycy typu 2. W badaniach wykazano, że chrom (III) jest niezbędny w regulacji gospodarki węglowodanowej i lipidowej, a jego działanie polega między innymi na zwiększeniu liczby receptorów dla insuliny oraz aktywacji receptora insulinowego przez jego fosforylację. Niektórzy badacze uważają, że niedobór chromu (III) w organizmie może prowadzić do nietolerancji glukozy i wystąpienia objawów cukrzycy typu 2. Ponadto u chorych na cukrzycę typu 2 stężenie chromu w tkankach może być obniżone, w związku z tym niektórzy autorzy zalecają suplementację tym pierwiastkiem. W pracy przytoczono wyniki badań na zwierzętach, rezultaty prób klinicznych oraz omówiono czynniki, które mogą wpływać na efekt suplementacji chromem. Jednak ze względu na ograniczenia metodologiczne wielu badań klinicznych stanowisko głównych towarzystw diabetologicznych w sprawie wskazań do suplementacji chromem u chorych na cukrzycę oraz u osób z otyłością pozostaje nadal negatywne.In this work the review of the literature about the role of chromium (III) in prevention and control of diabetes was presented. Studies indicate that Cr (III) is necessary for regulatation of carbohydrate and lipid metabolism mainly due to increasing the number of insulin receptors and its activation by phosphorylation. Some authors believe that chromium (III) deficiency can lead to glucose intolerance and symptoms of type 2 diabetes. Moreover, in type 2 diabetic patients tissular chromium levels may be decreased, therefore some authors recommend chromium supplementation. The animal and human studies in that subject as well as factors affecting chromium supplementation were discussed. However, due to methodological limitations of many clinical studies, the statements of major diabetes associations concerning recommendation from chromium supplementation in individuals with diabetes and obesity still remains negative

    Similar works