Wstęp: Mikroalbuminuria jest zjawiskiem występującym w nadciśnieniu tętniczym. Jej obecność traktuje się jako czynnik zwiększający ryzyko chorób układu sercowo-naczyniowego. Wpływ antagonistów wapnia na wielkość albuminurii u chorych
z nadciśnieniem tętniczym jest niejednoznaczny.
Celem pracy była ocena wpływu nikardypiny na dobową mikroalbuminurię oraz na minutowe wydalanie albumin po obciążeniu wysiłkiem fizycznym
u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym.
Materiał i metody: Badaniem objęto dwie 15-osobowe grupy chorych w I okresie nadciśnienia tętniczego.
W grupie 1. oznaczono dobową mikroalbuminurię przed i po leczeniu nikardypiną. Pacjentów grupy
2. obciążono 5-minutowym submaksymalnym wysiłkiem fizycznym i bezpośrednio po nim przeprowadzono 24-godzinną zbiórkę moczu, w której metodą radioimmunologiczną oznaczono albuminy.
Po 14-dniowej terapii nikardypiną wykonano ponownie test wysiłkowy i 2-godzinną zbiórkę moczu, określając ilość albumin.
Wyniki: Po terapii nikardypiną uzyskano istotny statystycznie spadek ciśnienia skurczowego i rozkurczowego u wszystkich badanych. Stwierdzono istotnie dodatnie korelacje pomiędzy mikroalbuminurią a ciśnieniem skurczowym oraz rozkurczowym
w obu badanych grupach chorych. Podobną zależność zaobserwowano pomiędzy redukcją ciśnienia rozkurczowego a spadkiem albumin w grupie chorych obciążonych wysiłkiem fizycznym. Spadek ten w 42% zależny był od redukcji ciśnienia. Nie zaobserwowano takiej zależności dla mikroalbuminurii dobowej.
Wnioski: 1. Uzyskane dane sugerują, iż u chorych
z nadciśnieniem tętniczym ze wzrostem ciśnienia skurczowego i rozkurczowego wzrasta wydalanie albumin z moczem, co poświadcza obecność istotnej korelacji pomiędzy mikroalbuminurią a wartościami SBP i DBP w obu analizowanych grupach chorych. 2. U chorych z nadciśnieniem tętniczym podawanie nikardypiny istotnie obniża dobowe wydalanie albumin, jak również wydalanie tego białka wywoływane wysiłkiem fizycznym. 3. Zmniejszenie mikroalbuminurii w czasie terapii nikardypiną może być wywołane swoistym działaniem leku i tylko w niewielkim stopniu zależeć od redukcji nadciśnienia tętniczego.Background: Microalbuminuria can be uesd in the risk stratification of patients with essential hypertension.
A cluster of cardiovascular risk factors may be associated with microalbuminuria in hypertension. Effect of calcium blockers on urinary albumin excretion rate in patients with primary hypertension is not identical in meaning. The aim of the study was to estimate the influence of nicardipine on 24-h microalbuminuria and minuting albumin excretion after physical exercises in patients with primary
hypertension.
Material and Methods: The study was performed on two
15-person group patients wish essential hypertension.
In the first group 24-h microalbuminuria was measured before and after nicardipin therapy. In the second group patients were made two-hour urine colection for albumin after 5 minutes physical exercises before and after two weeks of nicardipine therapy.
Results: Atfter the therapy with nicardipine, systolic and diastolic blood pressure was significantly decreased in both groups. We observed significant positive correlations between microalbuminuria and systolic and diastolic blood pressure. We obserwed also positive correlation between reduction of diastolic blood pressure and decrease of albuminuria in patients after physical exercises. This diminution in 42% was dependent from blood pressure reduction. We did not observed the same correlation in the first group of patients for 24-h microalbuminuria.
Conclusions: 1. These data suggest that in patients with primary hypertension even the increase systolic and diastolic blood pressure increases albumin excretion rate. 2. In hypertensive patients the therapy with nicardipine significantly decreased 24-h microalbuminuria as weel as excretion
of the protein was induced by physical exercises. 3. Diminiution of microalbuminuria diuring nicardipins therapy is caused by specific mechanism of drug and only in small degree dependent on blood pressure reduction
