Wstęp Jedną z najbardziej dramatycznych chorób
aorty wstępującej jest jej ostre rozwarstwienie. Nieleczone
rozwarstwienie aorty piersiowej typu A wiąże
się z wysoką śmiertelnością. Celem pracy była ocena
wpływu leczenia operacyjnego na przeżycie odległe
u chorych z ostrym rozwarstwieniem aorty typu
A oraz ocena przyczyn, wskazań i częstości reoperacji
u chorych poddanych wcześniej zabiegowi z powodu
tego schorzenia.
Materiał i metody Analizie poddano 68 chorych
[50 mężczyzn (78,5%), 18 kobiet (26,5%] w średnim
wieku 48,1 ± 11 lat operowanych z powodu ostrego
rozwarstwienia aorty typu A w latach 1986-2006.
U wszystkich badanych dokonano oceny aorty piersiowej
i brzusznej oraz zmian w tętnicach obwodowych:
szyjnych, pniu ramienno-głowowym, nerkowych, pniu
trzewnym, krezkowych i biodrowych, przy użyciu spiralnej
wielorzędowej tomografii komputerowej oraz ultrasonograficznego
badania doplerowskiego.
Wyniki Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 51 pacjentów
(75%). Przetrwałe rozwarstwienie w łuku
aorty i w aorcie zstępującej stwierdzono u 44
(64,7%), a w aorcie brzusznej u 40 (58,8%) pacjentów.
Reoperacji wymagało 10 chorych (14,7%),
stent-grafty aortalne implantowano u 5 osób (7,4%)
z przetrwałym rozwarstwieniem aorty. Cztery osoby
(5,9%) zmarły z powodu pęknięcia tętniaka aorty
w innym niż zaopatrywane wcześniej chirurgicznie
miejscu.
Oszacowane 10-letnie przeżycie chorych po operacji
naprawczej aorty wyniosło 92,6%.
Wnioski Rokowanie u chorych po operacji z powodu
ostrego rozwarstwienia aorty typu A jest dobre.
Wnikliwa obserwacja chorych po leczeniu operacyjnym
ostrego rozwarstwienia aorty wstępującej pozwala
na ustalenie wskazań do operacji naprawczej
aorty i/lub leczenia wewnątrznaczyniowego w optymalnym
czasie.Background Acute aortic dissection (AAD) is a fatal disease
if early diagnosis and institution of appropriate therapy are
delayed. For type A dissections, surgical repair is essential.
The goal of this study is to summarize the diagnostic algorithm,
long-term management regimen that offer patients
with an acute aortic dissection the best chance for shortterm
and long-term survival.
Material and methods 68 [50 males (78.5%) and 18 females
(26.5%), mean age 48.1 ± 11 years] consecutive patients
undergoing surgery for AAD in a 20-year period (1986-2006) were evaluated. In all patients computed tomography
(CT) and doppler ultrasound examination were performed
in the aim to analyze thoracic and abdomen aorta as well as
following arteries: carotid arteries, brachiocephalic trunk,
coeliac trunk, renal, mesenteric and iliac arteries.
Results Hypertension was observed in 51 patients (75%).
Chronic dissection of the arch and descendent aorta was
present in 44 patients (64.7%), in abdominal aorta in 40
patients (58.8%). 10 patients (14.7%) required surgical retreatment, 5 patients (7.4%) underwent endovascular
stent-graft repair of the thoracic and abdomen aorta. There
were 4 (5.9%) late deaths. At 10 years survival was 92,6%.
Conclusion Long-term mortality in our series was low. Patients
after surgical treatment of acute aortic dissection type
A require very close follow-up and a plan for retreatment to
prevent sudden aortic rupture and late death
