Czynnik transkrypcyjny MYC jest jednym z najczęściej deregulowanych onkogenów w ludzkichnowotworach. Gen MYC koduje białko należące do rodziny czynników transkrypcyjnychzawierających motyw suwaka leucynowego, kontrolujące szeroki zakres genów odpowiedzialnychza przyspieszoną proliferację, metabolizm komórkowy, wzrost, angiogenezę, zdolność dotworzenia przerzutów, niestabilność genetyczną, potencjał odtwórczy komórek macierzystychoraz zredukowaną zdolność różnicowania. W mysich modelach rozwinięcie pełnego fenotypunowotworów zainicjowanych przez MYC wymaga dodatkowych zmian, takich jak: mutacjeścieżki p53, mutacje TCF3, aktywność PI3K oraz zaburzenia białek z rodziny BCL2.W ludzkich nowotworach komórek B rearanżacje MYC obejmujące region 8q24 oraz genyimmunoglobulinowe są cechą charakterystyczną chłoniaka Burkitta, ale występują równieżw innych nowotworach. W chłoniaku rozlanym z dużych komórek B MYC jest trzecim, poBCL6 i BCL2, najczęściej deregulowanym onkogenem. Proste rearanżacje MYC/IGH są rzadkospotykane w tych nowotworach i częściej dotyczą genów łańcuchów lekkich lub genównieimmunoglobulinowych oraz towarzyszą złożonym kariotypom. Najczęstszą cytogenetycznąnieprawidłowością towarzyszącą MYC jest t(14;18) dotycząca BCL2 lub rzadziej rearanżacjeBCL6. Takie chłoniaki double/triple-hit, zawierające rearanżacje BCL2 i/lub BCL6 wrazz nieprawidłowościami MYC, często mają nietypowe cechy morfologiczne i immunofenotypoweoraz charakteryzują się agresywnym przebiegiem. Biorąc pod uwagę szeroki zakres funkcjiMYC, inhibicja jego aktywności może być racjonalną strategią terapeutyczną w leczeniu chłoniakówwykazujących nadekspresję tego onkogenu. W poniższym artykule dokonano przeglądupatogenetycznych mechanizmów związanych z deregulacją MYC w ludzkich nowotworachz komórek B oraz potencjału terapeutycznego inhibitorów tego czynnika transkrypcyjnego.MYC transcription factor is one of the most frequently deregulated oncogenes in humanmalignancies. It encodes a leucine zipper transcription factor that controls a broad spectrum ofcellular genes responsible for enhanced proliferation, cellular metabolism, growth, vasculogenesis,metastasis, genomic instability, stem cell self-renewal and reduced differentiation. Inmouse models, full-blown phenotype of MYC-driven tumors requires cooperation with otherlesions, including p53 pathway mutations, TCF3 mutations, PI3K activity and BCL2 familyabnormalities. In human B-cell tumors, MYC rearrangements involving 8q24 region andimmunoglobulin genes are hallmark of Burkitt lymphoma, but also occur in other lymphoidmalignancies. In diffuse large B-cell lymphoma, MYC is the third, after BCL6 and BCL2,most commonly deregulated oncogene. Simple MYC/IGH rearrangements in these tumors areuncommon and more frequently involve light chain or non-IG partners and exist in the settingof complex karyotypes. The most common cytogenetic abnormality accompanying MYC ist(14;18) involving BCL2 and less frequently BCL6. Such “double/triple hit” B-cell tumorsharboring BCL2 and/or BCL6 rearrangements concurrent with MYC lesions frequently exhibitatypical morphologic and/or immunophenotypic features and particularly aggressive clinicalbehavior. Given the broad range of MYC functions, inhibition of MYC activity might bea rational therapeutic strategy in lymphoid tumors expressing this oncogene. Several approachesfor pharmaceutical intervention have been suggested. Herein, we review the molecularpathogenetic mechanisms associated with MYC deregulation in human B-cell tumors and itsimplications for such targeted therapies
