Chronic mesenteric ischaemia is most often caused by the development of atherosclerosis of two or three
mesenteric arteries. Some patients require treatment not only because of significant symptoms, but also
because of the potential risk of intestinal necrosis. This study presents the case of a 56-year-old female
patient admitted to the Department due to severe abdominal pain, cyclic diarrhoea, and significant weight
loss lasting for a period of 1.5 years. Duplex ultrasound and angioCT examinations showed complete occlusion
of the proximal segment of the superior mesenteric artery. The patient was qualified to aorto-mesenteric
graft surgery below the renal arteries. The segment of the saphenous vein that was used initially did not
ensure sufficient circulation in the vicinity of the superior mesenteric artery. The vein was replaced by a PTFE
prosthesis of greater diameter, which enabled a good treatment effect. Two years after the operation the
patient is asymptomatic, has gained 10 kg, and the prosthesis remains patent - which was confirmed by
means of Duplex ultrasound. The Authors mention the often delayed diagnosis in these patients, and need
for the individual selection of the therapeutic method. Acta Angiol 2010; 16, 2: 85-92Przewlekłe niedokrwienie jelit jest najczęściej spowodowane rozwojem miażdżycy w obrębie dwóch lub trzech
tętnic krezkowych. U części pacjentów konieczne jest leczenie, nie tylko ze względu na znaczne dolegliwości,
lecz także z powodu potencjalnego ryzyka martwicy jelit. Opisano przypadek 56-letniej chorej z utrzymującymi
się od 1,5 roku silnymi bólami brzucha, okresowymi biegunkami i znaczną utratą masy ciała. W doplerowskim
badaniu USG i angiografii CT stwierdzono całkowitą niedrożność początkowego odcinka tętnicy
krezkowej górnej. Pacjentkę zakwalifikowano do zabiegu pomostowania aortalno-krezkowego poniżej tętnic
nerkowych. Wykorzystany początkowo odcinek żyły odpiszczelowej nie zapewnił wystarczającego krążenia
w dorzeczu tętnicy krezkowej górnej. Żyłę zastąpiono protezą PTFE o większej średnicy, uzyskując dobry
efekt leczenia. Dwa lata po operacji u chorej nie występują dolegliwości, jej masa ciała zwiększyła się o 10 kg,
a w kontrolnym doplerowskim badaniu USG potwierdzono drożność protezy. Autorzy zwracają uwagę na
często spóźnione rozpoznanie w tej grupie chorych i potrzebę indywidualnego doboru rodzaju zabiegu. Acta Angiol 2010; 16, 2: 85-9
