Przewlekłe zakrzepowo-zatorowe nadciśnienie płucne (PZZNP) jest definiowane jako ciśnienie w tętnicy płucnej ≥ 25 mm Hg utrzymujące się powyżej 6 miesięcy od wystąpienia ostrego epizodu zatoru tętnicy płucnej. To dość rzadkie, ale potencjalnie groźne schorzenie jest powodowane częściowym zamknięciem tętnic płucnych przez zorganizowane skrzepliny. Obraz kliniczny jest nieswoisty. Podobnie jak w innych postaciach nadciśnienia płucnego, głównym objawem jest postępujące ograniczenie tolerancji wysiłku spowodowane dusznością lub męczliwością. Trudny do wykrycia i postępujący przebieg choroby oraz brak wiadomości na temat PZZNP zarówno w środowisku medycznym, jak i wśród pacjentów powoduje znaczne wydłużenie czasu od wystąpienia objawów do ustalenia rozpoznania. Cennym wstępnym narzędziem diagnostycznym przy podejrzeniu nadciśnienia płucnego pozostaje echokardiografia przezklatkowa. Złotym standardem diagnostycznym w rozpoznawaniu przewlekłego zakrzepowo-zatorowego nadciśnienia płucnego jest nadal arteriografia tętnicy płucnej połączona z cewnikowaniem jam prawego serca. W przypadkach, w których zmiany zakrzepowe są zlokalizowane w proksymalnych odcinkach tętnicy płucnej i jej odgałęzieniach istnieje możliwość skutecznego leczenia operacyjnego za pomocą endarteriektomii płucnej.Chronic pulmonary hypertension in the course of venous thromboembolic disease (CTEPH) is defined as mean pulmonary artery pressure ≥ 25 mm Hg persistent for more than 6 months after the acute episode of pulmonary embolism. This relatively rare, but potentially serious disease is caused by a partial closure of the pulmonary arteries by organized thrombus. The clinical presentation is non-specific. As in other forms of pulmonary hypertension, the main symptom is progressive reduction in exercise tolerance due to dyspnoea or fatigability. The insidious and progressive course of the disease and a lack of awareness of CTEPH in both the medical community and among patients result in significant delay from onset of symptoms to diagnosis. Transthoracic echocardiography remains a valuable initial diagnostic tool in suspicion of pulmonary hypertension. Diagnostic gold standard in the diagnosis of chronic thromboembolic pulmonary hypertension is still pulmonary arteriography with right heart catheterization. In cases in which the thrombus is located in the proximal parts of the pulmonary artery and its branches there is a possibility of effective treatment with surgical pulmonary endarterectomy
