Wstęp. Powikłania zakrzepowo-zatorowe stanowią poważne następstwa unieruchomienia po udarze mózgu.
Metody fizyczne stanowią skuteczną alternatywę dla antykoagulantów w prewencji zakrzepicy w niektórych
grupach pacjentów. Celem artykułu jest przedstawienie aktualnych poglądów dotyczących tego
zagadnienia.
Poglądy. W prewencji zakrzepicy żył kończyn dolnych u pacjentów po udarze mózgu stosuje się różne
metody farmakologiczne i mechaniczne. Pozycja metod farmakologicznych jest dobrze ugruntowana, jednak
nie u wszystkich pacjentów po udarze metody te można zastosować. U pacjentów, u których nie można
wykorzystać metod farmakologicznych zapobiegania zakrzepicy żył kończyn dolnych i jej kontinuum
- zatorowości płucnej, techniki fizyczne mogą stanowić skuteczną alternatywę.
Wnioski. Należy zapobiegać powikłaniom zakrzepowo-zatorowym u pacjentów po udarze mózgu. Znajomość
i prawidłowe stosowanie metod fizycznych zapobiegania powikłaniom zakrzepowo-zatorowym pozwala
zmniejszyć śmiertelność u pacjentów po udarze mózgu.Aim. Thromboembolic complications constitute a serious sequel to immobilisation after stroke. In some groups
of patients, the physical methods used in the prevention of thrombosis have proven an effective alternative to
anticoagulants. This article aims to present the current views on this issue.
Views. Deep vein thrombosis in post-stroke patients may be prevented by both physical and pharmacological
methods. The latter are well established, although they cannot be used in some post-stroke patients.
Physical methods may be an effective alternative in the prevention of deep vein thrombosis and its sequel
- pulmonary embolism - in patients for whom pharmacological methods are contraindicated.
Conclusions. Prevention of thromboembolic complications is necessary in post-stroke patients. The knowledge
and proper use of physical methods for the prophylaxis of thromboembolic complications in post-stroke
patients facilitate a reduction in the mortality rate in this group of patients
