Cel pracy: Ocena wpływu rodzaju zastosowanego cewnika prowadzącego na przebieg i skuteczność zabiegów przezskórnej rekanalizacji przewlekle zamkniętych naczyń wieńcowych.
Materiał i metody: Wśród 150 chorych (29 kobiet, śr. 57 lat) skierowanych na zabieg przezskórnej rekanalizacji przewlekle zamkniętej gałęzi przedniej zstępującej (LAD, left anterior descending) lub okalającej (Cx, circumflex) lewej tętnicy wieńcowej w sposób losowy dobierano cewnik typu Sones (grupa SL) albo Voda (grupa VL), albo Judkins/Amplatz (grupa JL); po 50 pacjentów w każdej z grup. W każdej z grup oceniano całkowitą skuteczność zabiegów. Mierzono także czas od początku zabiegu do intubacji tętnicy wieńcowej (I), czas potrzebny do przejścia prowadnikiem i cewnikiem rekanalizacyjnym przez niedrożny odcinek tętnicy (II), czas do pierwszego wypełnienia balonu (III) oraz całkowity czas trwania zabiegu (IV). Oceniano także czas fluoroskopii potrzebny do każdego z wymienionych etapów zabiegu (czasy IF, IIF, IIIF oraz IVF).
Wyniki: Skuteczność zabiegów rekanalizacji była podobna we wszystkich trzech porównywanych grupach i wyniosła odpowiednio 78, 82 i 78% dla grup JL, SL i VL. Czas do intubacji lewej tętnicy wieńcowej był dłuższy w grupie SL (I: 13,6 ± 7,0 min; IF: 3,12 ± 3,86 min)
w porównaniu z grupą JL i VL. Zarówno czas przechodzenia cewnikiem przez materiał zamykający światło naczynia (II: 16,51 ± 7,09 min), jak i czas fluoroskopii w tym etapie zabiegu (IIF: 8,01 ± 4,47 min) były istotnie (p < 0,05) dłuższe dla grupy JL w stosunku do dwóch pozostałych grup. Całkowity czas trwania zabiegu (IV: 44,46 ± 21,17 min) był dłuższy (p < 0,05) w grupie SL niż w grupach JL i VL, choć całkowity czas fluoroskopii podczas zabiegu był podobny we wszystkich trzech grupach.
Wnioski. Choć zastosowanie różnych rodzajów cewników prowadzących wpływa na czas trwania poszczególnych etapów zabiegu rekanalizacji, nie decyduje jednak o jego skuteczności. Nawet subiektywna ocena złej stabilizacji cewnika typu Judkins lewy nie znalazła potwierdzenia pod względem wpływu na skuteczność zabiegu. Wyniki badań własnych autorów potwierdzają dane sugerujące, że najistotniejszym czynnikiem wpływającym na skuteczność zabiegów rekanalizacji przewlekłych zamknięć tętnic wieńcowych jest czas, jaki upłynął od momentu zamknięcia tętnicy do próby jej udrożnienia, co skłania do podejmowania możliwie szybkiej decyzji o koronarografii u chorych po zawale serca. (Folia Cardiol. 2001; 8: 517-526
