W niniejszej pracy opisano przypadek 21-letniego mężczyzny z omdleniami i uczuciem kołatania
serca w wywiadzie, u którego stwierdzono zaburzenia automatyzmu i przewodzenia
w postaci bloku przedsionkowo-komorowego Io i okresowo IIo, blok prawej odnogi pęczka Hisa
oraz napady częstostoskurczu przedsionkowego. Na podstawie badań nieinwazyjnych rozpoznano
u chorego arytmogenną kardiomiopatię prawej komory (blok prawej odnogi pęczka
Hisa, obecność późnych potencjałów, zachyłki w okolicy koniuszka i poszerzenie drogi napływu
prawej komory). Podczas badania elektrofizjologicznego, poza stwierdzeniem wielopoziomowego
uszkodzenia automatyzmu i przewodzenia, po podaniu ajmaliny obserwowano uniesienie
odcinka ST w odprowadzeniach prawokomorowych. W 55 s od podania ajmaliny wystąpił
częstoskurcz komorowy, a następnie migotanie komór, które przerwano za pomocą defibrylacji
impulsem 360 J. Na podstawie testu pochyleniowego rozpoznano także mieszaną postać zespołu
wazowagalnego. Pacjentowi wszczepiono kardiowerter-defibrylator z funkcją stymulacji
dwujamowej. Przeprowadzono różnicowanie arytmogennej kardiomiopatii prawej komory
z zespołem Brugadów. (Folia Cardiol. 2003; 10: 837–845
