Podwyższone ciśnienie tętnicze (≥ 140/90 mm Hg) dotyczy 75% chorych z udarem niedokrwiennym
mózgu, przy czym u około połowy z nich stwierdza się nadciśnienie w wywiadzie. Samo
stwierdzenie podwyższonego ciśnienia tętniczego podczas udaru mózgu nie uprawnia do rozpoznania
nadciśnienia tętniczego, ponieważ w okresie ostrym choroby występuje spontaniczne
obniżenie ciśnienia tętniczego, mimo braku specyficznego leczenia, dlatego dla omawianego
zjawiska właściwsze wydaje się pojęcie „ostrej reakcji hipertensyjnej”.
Wpływ ostrej reakcji hipertensyjnej na rokowanie po udarze nie jest jasny. Istnieją przesłanki
przemawiające zarówno za obniżaniem ciśnienia tętniczego, jak i za pozostawianiem go bez leczenia
w ostrej fazie udaru mózgu.
Wiadomo jednak, że obniżone ciśnienie tętnicze w udarze może się wiązać ze zwiększoną śmiertelnością.
Randomizowane badania nie dostarczyły przekonujących dowodów umożliwiających
wdrożenie jednoznacznej strategii postępowania z nadciśnieniem tętniczym w udarze niedokrwiennym
mózgu. Konieczne są dalsze badania, w których zostaną ocenione korzyści oraz
zagrożenia związane z terapią ostrej reakcji hipertensyjnej u chorych z udarem niedokrwiennym
mózgu
