Oddziaływanie kwaśnego białka włókienkowego gleju i białka S100 w gruczolakach przysadki mózgowej: dwóch czy więcej graczy?

Abstract

Introduction: S100 protein and GFAP expression in pituitary adenomas tumour cells is not well known; few correlations with other prognostic or therapeutic factors have previously been reported in pituitary adenomas. We aim to elucidate their involvement in the pathogenesis of pituitary adenomas and to establish the correlation of their expression with different growth factors and growth factor receptors known to have a prognostic and/or therapeutic role. Material and methods: Sixty-one cases of pituitary adenomas were immunohistochemically assessed for the expression of GFAP and S100 protein in both tumour cells and FS cells, in close relationship with hormone profile, and correlated with vascular endothelial growth factor (VEGF) and epidermal growth factor receptor (EGFR) expression, previously studied by our team. Results: GFAP and S100 protein were expressed both in tumour cells and FS cells. Differences between morphology, distribution, and density of GFAP+ FS cells and S100+ FS cells were observed according to the hormone profile of pituitary adenomas. GFAP and S100 protein expression in tumour cells was significantly related to hormone profile of pituitary adenomas and also with VEGF and EGFR expression. Conclusions: GFAP and S100 protein expressions in tumour cells from pituitary adenomas are influenced by hormone profile. Our re­sults support the presence of two molecular subtypes of FS cells GFAP+/VEGF+/S100 respectively and another one that is GFAP-/S100+/EGFR+ simultaneously with the classical variant GFAP+/S100+. It is possible that S100+/EGFR+ pituitary adenomas represent a group of pituitary adenomas with an aggressive behaviour and a high ability of invasion and recurrence.Wstęp: Ekspresja białka S100 i kwaśnego białka włókienkowego gleju (GFAP, glial fibrillary acid protein) w gruczolakach przysadki mózgowej nie została dobrze poznana. Dostępne są nieliczne publikacje dotyczące korelacji tych cząsteczek z innymi czynnikami prognostycznymi lub terapeutycznymi w gruczolakach przysadki. Celem niniejszej pracy jest wyjaśnienie udziału tych białek w patogenezie gruczolaków przysadki i ustalenie korelacji między ich ekspresją a różnymi czynnikami wzrostu lub receptorami czynników wzrostu o znanej wartości prognostycznej i/lub terapeutycznej. Materiał i metody: Sześćdziesiąt sześć przypadków gruczolaka przysadki zbadano metodami immunohistochemicznymi w celu oceny ekspresji białek GFAP i S100 zarówno w komórkach guza, jak i w komórkach pęcherzykowo-gwiaździstych (FS, folliculo-stellate cells) oraz przeanalizowania uzyskanych wyników w ścisłej zależności z profilami hormonalnymi gruczolaków i w korelacji z ekspresją czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF, vascular endothelial growth factor) i receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR, epidermal growth factor receptor), ocenianych w badaniu przeprowadzonym wcześniej przez nasz zespół. Wyniki: Ekspresję białek GFAP i S100 stwierdzono zarówno w komórkach guza, jak i w komórkach FS. Zaobserwowano różnice pod względem morfologii, rozkładu i gęstości komórek FS z dodatnią ekspresją białek GFAP i S100 (GFAP+FS i S100+FS) odpowiadające profilowi hormonalnemu gruczolaków przysadki. Ekspresja białek GFAP i S100 w komórkach guza była istotnie związana z profilem hormonalnym gruczolaków przysadki, a także z ekspresją VEGF i EGFR. Wnioski: Ekspresja białek GFAP i S100 w komórkach gruczolaka przysadki zależy od profilu hormonalnego guza. Uzyskane w badaniu wyniki potwierdzają obecność dwóch podtypów molekularnych komórek FS GFAP+/VEGF+/S100 oraz jednego typu GFAP–/S100+/EGFR+ występujących jednocześnie z klasycznym wariantem GFAP+/S100+. Możliwe, że gruczolaki przysadki z ekspresją S100+/EGFR+ należą do grupy tych nowotworów cechujących się agresywnością i dużą zdolnością do naciekania i nawrotów

    Similar works