Introduction: Gastroenteropancreatic (GEP) and bronchopulmonary (BP) neurendocrine neoplasms (NENs) are rare and slowly growing
tumours. Matrix metalloproteinases (MMPs) degrade extracellular matrix and are responsible for invasion and metastasis. Tissue inhibitors
of matrix metalloproteinases (TIMPs) affect the invasiveness of tumour cells and the formation of distant metastases. The aim of this study
was to evaluate selected MMPs (MMP2 and MMP9) and their tissue inhibitors (TIMP1 and TIMP2) depending on the pTNM classification,
grading, and the occurrence of metastases.
Material and methods: The study group consisted of 86 patients with GEP NENs. The control group consisted of 31 healthy volunteers.
Serum levels of TIMP1, TIMP2, MMP2 and MMP9 were determined by ELISA (R&D Systems) in all the study subjects. The statistical
calculations were performed using MedCalc.
Results: We observed significant differences in MMP2 and TIMP1 levels between the study group with NENs and the control group.
TIMP1 levels were significantly higher in patients with high-grade NEN (NEC, neuroendocrine carcinoma) compared to patients with
low-grade tumour (NET G1, neuroendocrine tumours G1) (p < 0.017). We also observed a significant correlation between TIMP1 levels
and the presence of metastases in the group of patients with GEP NENs, and also higher TIMP1 levels than those in the patients without
metastases (p < 0.05). We also found a higher likelihood of metastases in patients with GEP NENs with TIMP1 levels exceeding 206.4 ng/mL.
Conclusions: Patients with NENs secreted larger quantities of MMP2 and TIMP1. TIMP1 may be considered a marker of metastases in
patients with GEP NENs. (Endokrynol Pol 2012; 63 (6): 470–476)Wstęp: Nowotwory neuroendokrynne (NEN) układu pokarmowego (GEP) i płuc (BP) należą do rzadkich i wolno rosnących nowotworów.
Metaloproteinazy macierzy zewnątrzkomórkowej (MMPs) mają zdolność degradacji macierzy zewnątrzkomórkowej oraz są odpowiedzialne
za inwazje i powstawanie przerzutów. Tkankowe inhibitory metaloproteinaz (TIMPs) wpływają na inwazyjność komórek
nowotworowych, redukcję wzrostu guza i tworzenia przerzutów odległych. Celem pracy była ocena stężeń wybranych metaloproteinaz
(MMP2 i MMP9) i ich tkankowych inhibitorów (TIMP1 i TIMP2) w zależności od klasyfikacji pTNM, stopnia zróżnicowania nowotworu
oraz występowania przerzutów.
Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 86 chorych z GEP NEN, a grupę kontrolną 31 zdrowych ochotników. U wszystkich badanych
wykonano oznaczenia stężeń TIMP1, TIMP2, MMP2, MMP9 w surowicy krwi metodą ELISA (R&D System). Obliczeń statystycznych
dokonano za pomocą programu MedCalc.
Wyniki: W grupie badanej z NEN zaobserwowano znamienne różnice w stężeniu MMP2 i TIMP1 w porównaniu z grupą kontrolną.
Stężenie TIMP 1 było znamiennie wyższe u chorych z rakiem neuroendokrynnym (NEC) w porównaniu z grupą z NET G1 (p < 0,017).
Zaobserwowano również istotną korelacje pomiędzy stężeniem TIMP 1 a obecnością przerzutów w grupie chorych z GEP NEN oraz
wyższe stężenie TIMP1 w surowicy krwi w porównaniu z chorymi bez obecności przerzutów (p < 0,05). Stwierdzono również większe
prawdopodobieństwo wystąpienia przerzutów u chorych z GEP NEN, gdy stężenie TIMP1 wynosiło powyżej 206,4 ng/ml.
Wnioski: U chorych z NEN występuje zwiększone wydzielanie MMP2 i TIMP1. TIMP 1 może być rozpatrywany jako wskaźnik świadczący
o wystąpieniu przerzutów u chorych z GEP NEN. (Endokrynol Pol 2012; 63 (6): 470–476
