Introduction: Different mechanisms for the expression of pendrin which is an apical iodide transporter have been reported in nodular
thyroid tissues compared to normal thyroid. The aim of the present study was to determine the alterations of pendrin expression in
nodular and surrounding non-nodular thyroid tissues and clarify the role of pendrin in the functional behaviour of nodular lesions.
Material and methods: Twenty-six nodular and paired non-nodular normal thyroid tissues were collected at the same centre. Patients
were divided into two groups based on the function of the dominant thyroid nodule; hot nodules (n = 18) and cold nodules (n = 8).
mRNA levels of pendrin were evaluated by quantitative RT-PCR. Pendrin protein expression was determined by immunohistochemical
analysis. Results of dominant nodules were compared to non-nodular thyroid tissue of the same patient.
Results: No statistically significant difference was found with respect to qualitative and quantitative measurements of pendrin expression
between hot and cold nodules. However, percent immunohistochemical staining of pendrin was significantly higher in both hot
and cold nodules compared to non-nodular thyroid tissue of the same patients. RT-PCR revealed comparable mRNA levels of pendrin
gene between hot nodules and corresponding normal thyroid tissues. However, in cold nodules, significantly decreased mRNA levels of
pendrin were observed compared to normal thyroid tissue. mRNA levels of pendrin showed significant positive correlation with TSH in
corresponding non-nodular thyroid tissues.
Conclusions: The present study demonstrates that expression of pendrin could not be influenced by TSH in thyroid nodules and expression
level of pendrin seems not to have an effect on nodule function. (Endokrynol Pol 2013; 64 (3): 208–214)Wstęp: W guzkowej tkance tarczycowej opisano odmienny od pozaguzkowej tkanki tarczycowej mechanizm ekspresji pendryny —
transportera jodu zlokalizowanego w części szczytowej komórki. Celem badania było ustalenie zmian w ekspresji pendryny w guzkowej
tkance tarczycowej i otaczającej ją pozaguzkowej tkance tarczycowej, aby wyjaśnić rolę pendryny w zachowaniu czynnościowym zmian
guzkowych.
Materiał i metody: W tym samym ośrodku pobrano 26 wycinków guzkowej tkanki tarczycowej i sparowanych wycinków pozaguzkowej
prawidłowej tkanki tarczycowej. Pacjentów podzielono na dwie grupy w zależności od statusu czynnościowego guzka dominującego:
grupę z guzkami gorącymi (n = 18) i grupę z guzkami zimnymi (n = 8). Poziom mRNA i pendryny oznaczono ilościowo metodą RT-PCR.
Ekspresję białka pendryny oznaczono metodą immunohistochemiczną. Wyniki dla guzków dominujących porównano z wynikami dla
tkanki pozaguzkowej u tego samego pacjenta.
Wyniki: Nie stwierdzono statystycznie znamiennych różnic pomiędzy guzkami gorącymi i zimnymi, jeżeli chodzi o wyniki oznaczenia
ilościowego i jakościowego ekspresji pendryny. Procentowe barwienie immunohistochemiczne w kierunku pendryny było natomiast
znamiennie większe zarówno w przypadku guzków gorących, jak i zimnych w porównaniu z tkanką pozaguzkową u tych samych
pacjentów. RT-PCR wykazało porównywalne poziomy mRNA genu kodującego pendrynę w guzkach gorących i prawidłowej tkance
tarczycowej u tych samych pacjentów. Z kolei w przypadku guzków zimnych stwierdzono znamiennie niższe poziomy pendryny
w porównaniu z prawidłową tkanką tarczycową. Stwierdzono też korelację dodatnią poziomu mRNA pendryny i poziomu TSH w korespondujących
tkankach pozaguzkowych.
Wnioski: W przeprowadzonym badaniu wykazano, że na ekspresję pendryny nie może mieć wpływu TSH w guzkach tarczycy oraz że
poziom ekspresji pendryny nie wydaje się wpływać na czynność guzków. (Endokrynol Pol 2013; 64 (3):208–214
