Celem niniejszej pracy było przedstawienie genów kodujących białka enzymatyczne szlaku syntezy aldosteronu i kortyzolu, metod oceny
ich aktywności transkrypcyjnej, jak również ekspresji ich mRNA w obrębie kory prawidłowych nadnerczy, w gruczolakach kory
nadnerczy usuniętych chorym z zespołami Conna i Cushinga oraz w gruczolakach kory nadnerczy usuniętych chorym, u których nie
wykazano nadczynności hormonalnej guza.
Z przedstawionych doniesień wynika, że najlepiej poznano ekspresję mRNA omawianych genów w tkance uzyskanej z guzów nadnerczy
usuniętych chorym z zespołem Conna. Natomiast aktywność transkrypcyjną tych genów w obrębie pozostałych gruczolaków kory
nadnerczy udokumentowano w mniejszym stopniu. Dotyczy to szczególnie analiz materiału tkankowego uzyskanego od pacjentów,
u których aktywności hormonalnej guzów nadnerczy nie udało się wykazać za pomocą badań biochemicznych. Warto podkreślić również
fakt, że układem odniesienia większości analiz molekularnych tkanki guzów kory nadnerczy był materiał uzyskany z niewielkiej liczby
prawidłowych nadnerczy, co w pewnym stopniu zmniejsza wiarygodność uzyskanych wyników. Powyższe uwagi stanową podstawę do
prowadzenia dalszych badań na podstawie większego materiału, uzyskanego zarówno z prawidłowych nadnerczy, jak i z gruczolaków
wywodzących się z kory tego narządu. (The aim of the study is to present genes encoding enzymatic proteins of aldosterone and cortisol synthesis pathway, methods of their
transcriptional activity measurement, mRNA expression of the genes in normal adrenal cortex, in adrenocortical adenomas excised from
patients with Conn and Cushing syndromes, as well as in adrenocortical adenomas excised from patients, in which hormonal activity of
the tumour was not confirmed.
According to presented papers mRNA expression of analyzed genes is best known in tissue obtained from tumours excised from patients
with Conn syndrome. On the other hand transcriptional activity of the genes within the other adrenocortical adenomas is documented in
lesser degree. It concerns particularly analyses of tissue material obtained from patients, in which hormonal activity of adrenal tumours
was not confirmed with biochemical tests.
It should be also considered, that the frame of reference for the majority of molecular analyses of adrenocortical tumour tissues was
material obtained from little number of normal adrenals, what decreases in some degree credibility of obtained results. Mentioned above
remarks may be the basis for conduction of further investigations based on larger material, obtained both from normal adrenals and
adrenocortical adenomas
