Bone mineral density and bone turnover in hyperprolactinaemia of various origins

Abstract

Introduction: Osteopoenia and osteoporosis because of hyperprolactinaemia caused by prolactinoma may be followed by an increased risk of fracture. There are no data on the bone effects of functional hyperprolactinaemia. The aim was to assess the influence of hyperprolactinaemia of various origins on bone turnover and density in different skeletal sites. Material and methods: The study was carried out in 75 women (aged 30.53 ± 7.8): Group I - 32 women with prolactinoma and Group II - 43 women with functional hyperprolactinaemia. Both groups of patients were subdivided into those with hypogonadism and those with normal gonadal function. The control group consisted of 29 healthy women aged (33.59 ± 4.7). In all subjects PRL and bone turnover markers (BAP, OC, ICTP) were studied. BMD measurements (lumbar spine, forearm, proximal femur and total body) were carried out using DXA. Results: Higher PRL concentrations were observed in patients than in controls. The values of bone turnover markers (BAP, ICTP) were shown to be higher in patient groups and subgroups than in controls. In patients with prolactinoma lumbar spine BMD was lower than in patients with functional hyperprolactinaemia and controls. Total body BMD was also lower, albeit to a lesser extent. Conclusions: Hyperprolactinaemia caused by prolactinoma in women influences bone metabolism unfavourably, more by the impact on the activity of bone turnover markers than on BMD. This provides an opportunity for earlier assessment of bone metabolism disturbances before the BMD changes can be observed. Functional hyperprolactinaemia does not determine such a harmful effect on bone metabolism as hyperprolactinemia due to prolactinoma.Wstęp: Osteopenia i osteoporoza w wyniku hiperprolaktynemii spowodowanej przez prolaktynoma mogą zwiększać ryzyko złamań. Obecnie brakuje danych w odniesieniu do czynnościowej hiperprolaktynemii. Celem pracy była ocena wpływu hiperprolaktynemii różnego pochodzenia na przebudowę i gęstość kości w różnych miejscach szkieletu. Materiał i metody: W badaniu uczestniczyło 75 kobiet (wiek 30,53 ± 7,8). Do grupy I należały 32 kobiety z prolaktynoma, natomiast do grupy II - 43 kobiety z czynnościową hiperprolaktynemią. Obie grupy podzielono na pacjentki z hipogonadyzmem i prawidłową czynnością gonad. W skład grupy kontrolnej weszło 29 zdrowych kobiet (wiek 33,59 ± 4,7). U wszystkich badanych oznaczano stężenie PRL i markerów przebudowy kości (BAP, OC, ICTP). Gęstość mineralna kości (BMD, bone mineral density) (kręgosłupa lędźwiowego, przedramienia, bliższej nasady uda i całego ciała) zbadano metodą DXA. Wyniki: Większe stężenia PRL stwierdzono u pacjentek niż w grupie kontrolnej. Większe wartości markerów przebudowy kości wykazano w grupach i podgrupach pacjentek niż w grupie kontrolnej. U pacjentek z prolaktynoma wartości BMD kręgosłupa lędźwiowego były mniejsze niż u pacjentek z czynnościową hiperprolaktynemią i w grupie kontrolnej. Gęstość mineralna kości całego ciała była również obniżona, ale w mniejszym stopniu. Wnioski: Hiperprolaktynemia, spowodowana przez prolaktynoma u kobiet, wpływa niekorzystnie na metabolizm kostny, bardziej przez działanie na aktywność markerów przebudowy kości niż na BMD, co umożliwia wczesną ocenę zaburzeń metabolizmu koœci, zanim wystąpią zmiany w BMD. Warto wspomnieć, że czynnościowa hiperprolaktynemia nie wywiera tak niekorzystnego wpływu na koœci jak prolaktynoma

    Similar works