Introduction: Chromogranin A (CgA) is a non-specific marker of neuroendocrine tumors (NET) and is important in monitoring the disease course and NET treatment.
Aim of the study: Usefulness of suppression test of CgA secretion with octreotide in diagnosis and predicting the therapy outcome in NET patients.
Material and methods: The study included 32 patients with NET of gastrointestinal tract, lung and of unknown origin. CgA level in blood plasma on fasting, before and 30, 60, 90 and 120 minutes after subcutaneous administration of 100 μg octreotide, was determined in all patients. The subjects were divided into two subgroups with relation to CgA level and to the results of somatostatin receptor scintigraphy (SRS).
Results: Statistically significant CgA decrease after octreotide administration in all study time points and positive results of
SRS were found in the patients with the elevated CgA level. No statistically significant decrease of CgA level after octreotide was found in the group with normal CgA levels. In this group, 13 patients had a negative result of SRS, and somatostatin receptors expression was found in one patient. Tolerance of somatostatin analogs (SSA) therapy was very good.
Conclusions: Octreotide suppression test with CgA level assessment in NET patients is a simple, straightforward examination,
providing information on the predicted response to the applied SSA and the data on initial clinical tolerance of those
agents. This examination can also be a screening test useful in planning the treatment with SSA in patients with NET.Wstęp: Chromogranina A (CgA) jest niespecyficznym markerem guzów neuroendokrynnych (NET). Jest ona przydatna w monitorowaniu przebiegu choroby i leczenia chorych z NET.
Cel pracy: Użyteczność testu hamowania wydzielania CgA z użyciem oktreotydu w diagnostyce i prognozowaniu skuteczności terapii chorych z guzami neuroendokrynnymi.
Materiał i metody: Do badania włączono 32 chorych z guzami neuroendokrynnymi układu pokarmowego, płuc i o nieznanym miejscu pochodzenia. U wszystkich badanych oznaczano stężenie CgA w osoczu krwi na czczo, przed oraz 30, 60, 90 i 120 minut po podaniu podskórnym 100 µg oktreotydu. Badane osoby podzielono na dwie podgrupy w zależności od stężenia CgA oraz wyniku scyntygrafii receptorów somatostatynowych.
Wyniki: U chorych z podwyższonymi stężeniami CgA wykazano znamienne statystycznie obniżenie stężenia CgA po
podskórnym podaniu oktreotydu w badanych punktach czasowych oraz dodatni wynik scyntygrafii receptorów somatostatynowych (SRS). W grupie chorych z prawidłowymi stężeniami CgA nie wykazano statystycznie znamiennego obniżenia stężenia CgA po podaniu oktreotydu. W tej grupie 13 chorych miało ujemny wynik SRS, u jednego chorego stwierdzono ekspresję receptorów somatostatynowych. Tolerancja leczenia analogami somatostatyny (SSA) była bardzo dobra.
Wnioski: Wykonywanie testu z oktreotydem z oznaczaniem stężeń CgA u chorych z guzami neuroendokrynnymi jest
prostym, łatwym do wykonania badaniem dającym informacje o przewidywanej odpowiedzi na zastosowanie analogów
somatostatyny, jak również dostarczającym danych na temat wstępnej tolerancji klinicznej tych preparatów. Badanie to może być przesiewowym, przydatnym testem w planowaniu leczenia analogami somatostatyny u chorych z NET
