Introduction: During the last few years, increasing evidence suggests that primary aldosteronism is the cause of over 10% of arterial
hypertension (AH). There are no "gold standard" methods for PA screening. The aim of study was plasma renin activity (PRA), plasma
aldosterone concentration (PAC), and ARR assessment as criteria for diagnosis of PA and their usefulness in clinical practice.
Material and methods: Eighty-one consecutive patients were admitted for diagnosis of primary aldosteronism: 51 women and 30 men,
aged 31-69 years. In each patient, PAC and PRA were evaluated by radioimmunoassay. In 65 patients, urine concentration of catecholamine
metabolites was assayed, and in 51 patients, diagnostics for hypercortisolaemia was carried out. In patients with adrenal incidentaloma,
16-row computer tomography was performed.
Results: The proportion of patients with PAC over 150 pg/ml was 35% (n = 28). The number of patients with PRA under 0.07 ng/ml/h was
19 (n = 15). The ratio of patients whose values of ARR exceeded over 20, 30, 40, 50, and 180 were 55, 47, 37, 28, and 15%, respectively.
Conclusions: The most common indication for primary screening was the presence of incidentally found adrenal mass. The quotient of
plasma aldosterone concentration/plasma renin activity at whichever cut-off point is not effective enough for the selection of patients for
further diagnostics or its cessation. (Pol J Endocrinol 2010; 61 (1): 2-5)Wstęp: W kilku ostatnich latach pojawiła się znaczna liczba doniesień sugerujących, że pierwotny aldosteronizm stanowi przyczynę
ponad 10% przypadków nadciśnienia tętniczego (AH, arterial hypertension). Nie dysponujemy obecnie metodami skriningowymi pierwotnego
aldosteronizmu (PA, primary aldosteronism), które można uznać za "złoty standard". Celem pracy była ocena reninowej aktywności
osocza (PRA, plasma renin activity), stężenia aldosteronu w osoczu (PAC, plasma aldosterone concentration), wskaźnika aldosteron–renina
(ARR, aldosterone–renin ratio) jako kryteriów rozpoznania PA i określenie ich przydatności w praktyce klinicznej.
Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 81 kolejnych pacjentów przyjetych w celu diagostyki PA: 51 kobiet i 30 mężczyzn w wieku
31-69 lat. U każdego chorego oznaczono PAC i PRA metodą radioimmunologiczną. U 65 pacjentów określono stężenie metabolitów
katecholamin w moczu. U 51 przeprowadzono diagnostykę w kierunku hiperkortyzolemii. U pacjentów z incidentaloma nadnerczy wykonano
16-rzędową tomografię komputerową.
Wyniki: Odsetek pacjentów z PAC > 150 pg/ml wynosił 35% (n = 28), zaś z PRA < 0,07 ng/ml/h 19% (n = 15). Wartości ARR przekraczające
kolejne punkty odcięcia 20, 30, 40, 50 i 180 stwierdzono u odpowiednio 55, 47, 37, 28 i 15% badanych.
Wnioski: Najczęstszym wskazaniem do skriningu w kierunku pierwotnego aldosteronizmu stanowiła obecność przypadkowo wykrytego
guza nadnerczy. Iloraz aldosteronemii do aktywności reninowej osocza, bez względu na przyjęty punkt odcięcia, nie stanowi wystarczającego
kryterium, będącego podstawą do prowadzenia dalszej diagnostyki lub jej zaniechania.
(Endokrynol Pol 2010; 61 (1): 2-5
