Wstęp: Wprowadzenie standardu DICOM do wszystkich
urządzeń diagnostyki obrazowej umożliwiło fuzję obrazów
tomografii emisyjnej pojedynczego fotonu (SPECT, single
photon emission computed tomography), tomografii komputerowej
(CT, computed tomography), magnetycznego rezonansu
jądrowego (MRI, magnetic resonanse imaging) i innych typów
danych obrazowania biomedycznego. Fuzję można wykonywanywać
w dwojaki sposób, za pomocą dedykowanych
skanerów hybrydowych lub przez oprogramowanie niezwiązane
z konkretnym urządzeniem.
Technologia fuzji posiada niezmierny potencjał w diagnostyce
obrazowej do wykrywania licznych stanów, takich jak
choroby nowotworowe, choroba Alzheimera oraz inne zaburzenia
nerwowe.
W ośrodku autorów ponad 2 lata temu stopniowo wprowadzono
fuzję SPECT-CT w diagnostyce klinicznej wielu
schorzeń endokrynologicznych oraz onkologicznych. Użyto
danych obrazowych SPECT oraz CT wykonanych na oddzielnych
i niezależnych urządzeniach (dwugłowicowej
gamma-kamerze E.Cam-Duet firmy Siemens i szesnastorzędowym
tomografie komputerowym Somatom Sensation firmy
Siemens).
Materiał i metody: Prosty i szybki algorytm o niskiej złożoności
obliczeniowej zastosowano do wykonania fuzji kolejnych
81 przypadków. Trzydziestu dwóch pacjentów zakwalifikowano
do fuzji SPECT-CT po terapeutycznym leczeniu
131I u chorych po amputacji tarczycy z powodu raka, 12 - po
podaniu radioaktywnych analogów somatostatyny, 7 - po
terapeutycznym podaniu 131 I MIBG, 6 - po diagnostycznym podaniu MIBG z 131I lub 123I, 3 - po scyntygrafii przytarczyc
oraz 2 - po scyntygrafii kości.
Najbardziej powszechnym wskazaniem do fuzji była potrzeba
scharakteryzowania podejrzanych zmian wykrytych
na skanach CT poprzez zachodzące w nich zmiany metaboliczne.
Lokalizacja anatomiczna ognisk gromadzenia widzianych
na obrazach SPECT oraz ocena efektów terapii
radioizotopowej były kolejnymi najczęstszymi przyczynami
wskazań.
Wyniki: Obserwowane błędy nałożenia wynikały z tak zwanych
czynników ludzkich: nieprecyzyjnego wyboru położenia
markerów, ruchów oddechowych oraz przemieszczenia
markerów między kolejnymi badaniami. Fuzję ponad
74% chorych określono jako "bardzo dobrą" lub "dobrą".
Wnioski: Wybór chorych, wyszkolenie personelu (zwłaszcza
techników i fizyków) oraz współpraca z radiologiem to
najbardziej istotne czynniki, które umożliwiają właściwe zastosowanie
oraz interpretację fuzji obrazów SPECT-CT.Introduction: The introduction of the DICOM format in all
diagnostic imaging devices allowed coregistering SPECT,
CT, MR and other types of biomedical imaging. Fusion can
be performed by dedicated hybrid devices or by means of
software. The fusion algorithm consists of two steps: coregistration
and simultaneous visualization. Our center gradually
implemented SPECT-CT fusion in clinical diagnostic
work-up of several endocrinologic and oncologic diseases
more than 2 years ago.
Material and methods: An easy and fast algorithm in terms
of computational complexity of image fusion was presented
and applied to 81 consecutive cases. Thirty-two patients
were scheduled to SPECT-CT fusion after thyroidectomy
and 131I treatment for thyroid cancer, twelve after somatostatine
receptor scintigraphy, seven after 131I MIBG therapy,
six after diagnostic MIBG scintigraphy with 123I or 131I, three
after parathyroid scintigraphy and two after bone scan.
The most common indication to the fusion was the need of
metabolic characterization of suspected lesions detected on
CT scan. The anatomic localization of a focal uptake seen
on SPECT and the evaluation of the radiometabolic therapy
effect folloved.
Results: A variance of error level observed was a result of
human factor, decision on marker’s placement, respiratory movements and marker’s displacement between acquisitions.
However, 74% of patients in our series have fusion
results classified as "very good" or "good".
Conclusions: The selection of patients, the training of the
personel and the cooperation with radiologists are the most
important factors for a correct application and interpretation
of the SPECT-CT image fusion
