Overweight and obesity represent an important epidemiological problem. Also among cancer patientsthe incidence of these metabolic conditions is continuously increasing. The dosage of chemotherapydrugs is usually calculated according to patient’s body surface area (BSA). However, many oncologistconsider to use either ideal body weight or adjusted ideal body weight or to cap the BSA at, for example2.0 m2 rather than use actual body weight to calculate BSA. It leads to inappropriate dosage of cytotoxicdrugs in obese or overweight patients whose BSA exceeds 2 m2 that may decrease the efficacy ofsystemic treatment and worsen patients’ outcomes. The following article reflects the position of PolishSociety of Clinical Oncology (PTOK) regarding the recently published guidelines of American Societyof Clinical Oncology on appropriate chemotherapy dosing for obese adult patients with cancer. PTOK recommends that full weight-based cytotoxic chemotherapy doses be used to treat obese patients withcancer, particularly when the goal of treatment is cure.Nadwaga i otyłość stają się istotnym problemem epidemiologicznym. Dotyczy to również chorych na nowotwory, wśród których coraz częściej występują osoby z nadwagą (BMI>25) lub otyłością (BMI>30) wymagające leczenia systemowego. Dawkowanie większości leków cytostatycznych dostosowywane jest do powierzchni ciała chorego. Często spotykaną praktyką jest jednak ograniczanie maksymalnej dawki chemioterapii do powierzchni 2m2. W przypadku większości otyłych chorych i licznych chorych z nadwagą, u których powierzchnia ciała przekracza 2m2 dawka chemioterapii stosowana wg ww. ograniczeń jest relatywnie mniejsza niż u chorych z prawidłową masą ciała. Może to w konsekwencji zmnieszyć skuteczność leczenia systemowego i znacząco pogorszyć rokowanie chorych. Niniejszy artykuł przedstawia stanowisko Polskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej oparte na aktualnych rekomendacjach ASCO dotyczących stosowania chemioterapii u otyłych chorych. Komisja Inicjatyw Klinicznych PTOK zaleca dawkowanie chemioterapii w oparciu o rzeczywistą (wyliczoną przy użyciu wszystkich, stosowanych obecnie wzorów matematycznych) powierzchnię ciała chorego
