Chory w wieku 45 lat, z zawodu rolnik, trafił do BiałostockiegoCentrum Onkologii w dniu 13 maja 2007 r.z powodu patologicznego podkrętarzowego złamaniakości udowej prawej, po wykonanym zespoleniu płytąkątową i uzupełnieniu ubytku cementem

Czartoryska-Arłukowicz, Bogumiła

Polish

Via Medica Journals

C3www.opk.viamedica.plBogumiła Czartoryska-ArłukowiczBiałostockie Centrum Onkologii im. Marii Skłodowskiej-CurieLeki molekularnie ukierunkowane w terapii raka jasnokomórkowegoOnkol. Prak. Klin. 2011; 7, supl. C: C3–C4opis przypadkuAdres do korespondencji: Bogumiła Czartoryska-Arłukowicz, Białostockie Centrum Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie, Oddział Onkologii Klinicznej im. dr Ewy Pileckiej  z Pododdziałem Chemioterapii Dziennej, ul. Ogrodowa 12, 15–027 Białystok, tel.: +48 (81) 747 75 11 w. 229, faks: +48 (81) 747 75 11 w. 123, e-mail: barlukowicz@poczta.onet.plChory w wieku 45 lat, z zawodu rolnik, trafił do Bia-łostockiego Centrum Onkologii w dniu 13 maja 2007 r. z powodu patologicznego podkrętarzowego złamania kości udowej prawej, po wykonanym zespoleniu płytą kątową i uzupełnieniu ubytku cementem. W badaniu histopatologicznym z ogniska przerzutowego tej okolicy odnotowano: „ogniska komórek nowotworowych, należy brać pod uwagę carcinoma clarocellulare renis”. Chory po-ruszał się na wózku inwalidzkim, występowały u niego bóle o znacznym nasileniu [8 punktów w skali wizualno-ana-logowej (VAS, visual analogue scale), ból uniemożliwiał normalne funkcjonowanie, wydolność w skali Światowej Organizacji Zdrowia (WHO, World Health Organization) wynosiła 3. U pacjenta przeprowadzono paliatywne napromienianie na pole biodorowo-udowe prawe do dawki 20 Gy. Uzyskano niewielką poprawę w postaci zmniejszenia nasilenia dolegliwości bólowych (VAS-5). Włączono również leczenie dożylne bisfosfoniami, w tym przypadku pamidronianem, oraz włączono narkotyczne leki przeciwbólowe. W wykonanym badaniu tomogra-ficznym jamy brzusznej wykazano guz prawej nerki o wymiarach 52 × 47 mm wpuklający się w światło zatoki i miedniczki nerkowej oraz powiększony węzeł chłonny z rozpadem w okolicy naczyń nerkowych o średnicy 33 × 27 mm. W klatce piersiowej nie stwierdzono zmian przerzutowych. W scyntygrafii kości poza ogniskiem przerzutowym w kości udowej prawej i prawym talerzu biodrowym nie wykazano innych zmian. W badaniach dodatkowych stwierdzono niewielką niedokrwistość, poza tym nie odnotowano istotnych odchyleń. Ze wzglę-du na ciężki stan chorego przeprowadzenie nefrektomii nie było możliwe. Pacjenta zakwalifikowano do leczenia interferonem a w dawce standardowej 9 mln jednostek 3 × tydz. (początek terapii 19 czerwca 2007 r.). Pacjent dobrze tolerował leczenie, nie obserwowano poważnych działań niepożądanych. Uzyskano wyraźną poprawę stanu klinicznego chorego (WHO-1), ustąpienie dolegliwości bólowych (VAS-3). Pacjent poruszał się samodzielnie, zaprzestano terapii przeciwbólowej z zastosowaniem leków narkotycznych. W badaniach obrazowych wyko-nywanych systematycznie co 2–3 miesiące utrzymywała się stabilizacja choroby. W związku z poprawą stanu ogólnego chorego w dniu 21 września 2007 r. wykonano nefrektomię prawostronną. W pooperacyjnym badaniu histopatologicznym wykazano carcinoma clarocellulare renis G3pT3N3. Leczenie kontynuowano do 9 czerwca 2008 r., kiedy stwierdzono progresję choroby w postaci powiększenia istniejącego ogniska przerzutowego i poja-wienia się nowego w okolicy XII żebra po prawej stronie oraz mostka. Nasiliły się również dolegliwości bólowe, chorego ponownie napromieniano jednorazową dawką 8 Gy.Po uzyskaniu zgody z Narodowego Funduszu Zdro-wia (NFZ) od 30 czerwca 2008 r. pacjenta leczono so-rafenibem w dawce 800 mg/d. Tolerancja leczenia była bardzo dobra. Uzyskano poprawę kliniczną oraz stabi-lizację choroby w badaniach obrazowych [tomografia komputerowa (CT, computed tomography), scyntygrafia kości]. Leczenie przerwano z powodu progresji choroby w dniu 7 grudnia 2009 r., kiedy to stwierdzono nowe ogniska przerzutowe do kości kręgosłupa (Th12-L1) z towarzyszącym złamaniem patologicznym. Stan pa-cjenta wyraźnie pogorszył się (WHO-3), natężenie bólu wynosiło 8 punktów w skali VAS. U pacjenta stosowano paliatywną radioterapię na okolicę TH12-L1, wykonano również wertebroplastykę. W związku z brakiem możliwości leczenia ewero-limusem u chorego nie stosowano terapii do 8 lutego 2011 r., wówczas — po uzyskaniu zgody z NFZ — roz-poczęto leczenie ewerolimusem w dawce 10 mg/d. C4OnkOlOgia w Praktyce klinicznej 2011, tom 7, suplement Cwww.opk.viamedica.plPrzed rozpoczęciem terapii stan chorego był średni — WHO-2, nasilenie bólu VAS-5, w badaniu CT stwierdzono dodatkowo przerzuty do wątroby, wznowę miejscową oraz przerzuty do węzłów chłonnych. Chory kontynuuje leczenie dotychczas (kwiecień 2011 r.), utrzymuje się częściowa remisja zmian przerzuto-wych poza układem kostnym oraz stabilizacja zmian przerzutowych w kościach potwierdzona w badaniu CT z dnia 18 marca 2011 r. Stan chorego znacznie się poprawił, (WHO-0), ustąpiły dolegliwości bólowe, nie przyjmuje on żadnych leków przeciwbólowych. Jest czynny zawodowo, aktywny społecznie, został radnym. Tolerancja leczenia jest bardzo dobra, nie występują działania niepożądane.Data rozpoznania raka nerki (mm/rrrr) 05.2007Stopień zaawansowania (TNM) T3N1M1Typ histologiczny (np. jasnokomórkowy) JasnokomórkowyStopień złośliwości (G) G3Data rozpoznania choroby przerzutowej 05.2007Lokalizacja przerzutów Kości, węzły chłonneKategoria rokownicza wg MSKCC w momencie kwalifikacji  do leczenia systemowegoPośredniaPierwsza linia leczeniaLek Interferon aDawkowanie leku 9 mln j. 3 × tydz.Stan sprawności w chwili kwalifikacji do leczenia (Karnofski) 3Lokalizacja przerzutów Kości, węzły chłonneData „start” (mm/rrrr) – „stop” (mm/rrrr) 06.2007–06.2008Najlepsza odpowiedź CR/PR/SD/PD SDCzas trwania odpowiedzi 11 miesięcyPrzyczyna zakończenia leczenia Progresja chorobyDruga linia leczeniaLek SorafenibDawkowanie leku 800 mg/d.Stan sprawności w chwili kwalifikacji do leczenia (Karnofski) 1Lokalizacja przerzutów Kości, węzły chłonneData „start” (mm/rrrr) – „stop” (mm/rrrr) 06.2008–12.2009Najlepsza odpowiedź CR/PR/SD/PD SDCzas trwania odpowiedzi 17 miesięcyPrzyczyna zakończenia leczenia ProgresjaTrzecia linia leczeniaLek EwerolimusDawkowanie leku 10 mg/d.Stan sprawności w chwili kwalifikacji do leczenia (Karnofski) 2Lokalizacja przerzutów Kości, węzły chłonne, wątrobaData „start” (mm/rrrr) – „stop” (mm/rrrr) 02.2010 – nadal (06.2011)Najlepsza odpowiedź CR/PR/SD/PD PRCzas trwania odpowiedzi 16 miesięcyPrzyczyna zakończenia leczenia Kontynuuje

Leki molekularnie ukierunkowane w terapii raka jasnokomórkowego

https://journals.viamedica.pl/oncology_in_clinical_practice/article/download/18176/14330

Leki molekularnie ukierunkowane w terapii raka jasnokomórkowego

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

Via Medica Journals