Wstęp: Mimo że zabiegi przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI) poprawiły
przeżycie chorych z ostrym zawałem serca, to ciągle wielonaczyniowa choroba wieńcowa
pozostaje istotnym czynnikiem obciążającym rokowanie w tej grupie chorych. Celem
pracy jest analiza wyników bezpośrednich oraz przebiegu wewnątrzszpitalnego zawału
serca u chorych z jedno- i wielonaczyniową chorobą wieńcową poddanych zabiegowi
interwencji wieńcowej.
Materiał i metody: Analizie porównawczej poddano 514 chorych z wielonaczyniową
chorobą wieńcową (MVD) oraz 456 chorych z jednonaczyniową chorobą wieńcową (SVD)
leczonych w ostrej fazie zawału serca za pomocą interwencji wieńcowej. Poprzedzające
leczenie trombolityczne zastosowano u 378 (39%) chorych.
Wyniki: Pacjenci z grupy MVD byli starsi i ból zawałowy był u nich dłuższy.
U chorych z MVD częściej występowało nadciśnienie tętnicze, cukrzyca typu 2, przebyty
wcześniej zawał serca oraz wstrząsowa postać zawału serca. Zabieg PCI był skuteczny
w 91,5% w grupie SVD i 89,1% w grupie MVD (różnica nieistotna). Stwierdzono również
podobną skuteczność zabiegu PCI u chorych we wstrząsie kardiogennym, odpowiednio
78% vs. 70% w grupie MVD. Nie stwierdzono różnic w częstości powikłań krwotocznych.
W grupie MVD zanotowano niższą frakcję wyrzutową lewej komory serca oraz większą
liczbę zabiegów rewaskularyzacyjnych w okresie wewnątrzszpitalnym. Śmiertelność
wewnątrzszpitalna wyniosła 2,6% u chorych z SVD i 8,0% u pacjentów MVD (p < 0,0003).
Wnioski: Chorzy z wielonaczyniową chorobą wieńcową obciążeni są licznymi
czynnikami pogarszającymi rokowanie. Wyższa śmiertelność w tej grupie spowodowana
jest głównie częstszym występowaniem wstrząsu kardiogennego. (Folia Cardiol. 2003;
10: 595-601
