Wstęp: Celem pracy była ocena skuteczności leczenia ubytku przegrody międzyprzedsionkowej
typu II (ASD), ryzyka występowania powikłań wczesnych i średnioterminowych po terapii
z zastosowaniem zatyczki Amplatzer (ASO) w doświadczeniach własnych.
Materiał i metody: Od grudnia 2000 r. do kwietnia 2005 r. 72 pacjentów w wieku 2-21 lat
(śr. 7,93 ± 4,47 roku) na podstawie wyniku przezklatkowego badania echokardiograficznego
zakwalifikowano do zabiegu zamknięcia ASD II za pomocą ASO. Masa ciała badanych
wynosiła 13,0-65 kg (śr. 27,36 ± 13,51 kg). Do zabiegu zakwalifikowano także 1 dziecko
z fenestracją. Ostateczną kwalifikację przeprowadzano na podstawie wyniku badania przezprzełykowego.
Mierzono wielkość ubytku rozciągniętego na balonie, zatyczkę dobierano o 1-3 mm
większą od uzyskanego pomiaru. Obliczono wskaźnik D/B - wyrażony w procentach stosunek
powierzchni dysku lewoprzedsionkowego zatyczki do powierzchni ciała. Wyniki poddano
analizie statystycznej.
Wyniki: Ubytek przegrody międzyprzedsionkowej typu II skutecznie zamknięto u 72 spośród
73 zakwalifikowanych do zabiegu pacjentów. U 72 chorych zatyczki umieszczono prawidłowo.
Żadna zatyczka nie przemieściła się. Nie obserwowano powikłań zatorowych, uszkodzenia
zastawek ani ścian serca. W obserwacji odległej u 1 dziecka stwierdzano ślad przecieku obok
zatyczki. Nie zamknięto ubytku u pacjenta, u którego wystąpiły zaburzenia rytmu serca
w czasie implantacji zatyczki.
Wnioski: Zatyczki Amplatzer można bezpiecznie stosować w przezskórnym leczeniu wielu
chorych z ASD II. Przy dokładnym doborze pacjentów i przestrzeganiu zasad zakładania
zatyczek, powikłania nie są częste. Możliwość zamknięcia resztkowych ASD po leczeniu chirurgicznym
pozwala uniknąć reoperacji. Wskaźnik D/B równy lub mniejszy od 0,169 wydaje
się bezpiecznie określać wielkość zatyczki, jaką można zamknąć duże ASD II. Istnieje możliwość
pokrycia jedną zatyczką kilku ubytków oddalonych od siebie nawet o 11 mm