The study, evaluation was carried out to body mass index and basal metabolic rate, step number of days in boys children.This study attended 588 boys child among aged 7-11 who are receiving education in Muğla Primary Schools in the education period of 2009-2010. Permission was taken from Muğla Provincial directorate for national education, schools directors and physical education teachers. In order to determine the levels of step number of days with pedometer device 2 consecutive week days and 1 weekend day to a total of three days measurements were made. In order to determine body mass index (BMI) formula (body weight / height ² ) were used. In order to determine rate of basal metabolism (BMR) formula (66.743+13.752 x Ağırlık (kg)+5.003*Boy (cm)-6.755 x Yaş (yıl)) were used. Statistical analysis were made in the SPSS (version 15.0) packaged sortware. Children’s body weight, height, BMI, physical activity level and basal metabolic rate (BMR) were compared with respect to the variable age. To determine differences occording to age one-way analysis (ANOVA), and it was used Tukey HSD test to determine which age group stems differences in as a result of anova.Among children’s height, weight, physical activity levels, BMR and BKI values differences were found in the level of p<0,001. Among physical activity levels and age (r=-0,41), height (ı=-0,51), weight (r=-0,83), BMI (r=-0,89) and BMR (r=-0,83) levels of children negative relation was found in the level of p<0,001.According to the findings in children have not seen level of physical activity "very good". It was respected “good” level (10,00%), “medium” level (53,07%), “bad” level (28,91%) and “very poor” level (7,99%). As a result, the average level of step number days of boys said that a moderate level. Physical activity levels in children is thought to remain limited because of factors such as Living conditions with the service to commute to school, an intensive exam preparation, private courses to go, to spend more time at the beginning of the computer and television.Bu araştırma, erkek çocukların günlük adım sayıları, bazal metabolizma oranları (BMO) ve beden kitle indekslerinin (BKI) değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır. Bu araştırmaya 2009-2010 öğretim yılında Muğla ilindeki İlköğretim okullarında okuyan yaşları 7-11 arasındaki 588 erkek çocuk katılmıştır. Muğla İl Milli Eğitim Müdürlüğünden, okul müdürlerinden ve beden eğitimi öğretmenlerinden izin alınmıştır.Günlük adım sayılarını belirlemek amacıyla pedometre cihazı ile ardı ardına hafta içi 2 gün ve hafta sonu 1 gün olmak üzere toplamda 3 gün ölçüm yapılmıştır. BKİ’nin belirlenmesinde beden kitle indeksi (BKİ) formülü (Vücut ağırlığı / Boy² ) kullanılmıştır. BMO’nun hesaplanmasında (66.743+13.752 x Ağırlık (kg)+5.003*Boy (cm)-6.755 x Yaş (yıl) formülü kullanılmıştır. İstatistiksel hesaplamalar SPSS (versiyon 15.0) paket programında yapılmıştır. Çocukların vücut ağırlığı, boy, BKİ, günlük adım sayısı ve BMO; yaş değişkenine göre karşılaştırılmıştır. Yaş değişkenine göre farklılıkları belirlemek amacıyla tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve anova sonucunda oluşan farklılıkların hangi yaş grubundan kaynaklandığını belirlemek amacıyla Tukey HSD testi uygulanmıştır. Değişkenler arası ilişkiyi incelemek için korelasyon testi uygulanmıştır.Çocukların boy, vücut ağırlığı, günlük adım sayıları, BMO ve BKİ değerleri arasında p<0,001 düzeyinde farklılık bulunmuştur. Çocuklarda Fiziksel aktivite düzeyi ve yaş (r = -0,41), boy (r = -0,51), vücut ağırlığı (r = -0,83), BKİ (r = -0,89) ve BMO (r = -0,83) değerleri arasında negatif yönde p<0,001 düzeyinde ilişki tespit edilmiştir.Bulgulara göre “çok iyi” günlük adım sayısına sahip çocuk görülmemektedir. “İyi” düzeyde (%10,03), “orta” düzeyde (%53,7), “kötü” düzeyde (%28,91) ve “çok kötü” düzeyde (%7,99) olarak belirlenmiştir. Sonuç olarak; erkek çocukların günlük adım sayısı ortalamasının, orta seviyede olduğu söylenebilir. Yaşam koşulları, okula servis ile gidip gelmeleri, yoğun bir şekilde sınavlara hazırlanmaları, dershaneye gitmeleri, bilgisayar ve televizyon başında fazla zaman geçirmeleri gibi etkenler yüzünden çocukların fiziksel aktivite düzeylerinin sınırlı kaldığı düşünülmektedir
