Kennisdeling en -creatie in interorganisationele werkgroepen

Abstract

Interorganisationele samenwerking helpt organisaties nieuwe kennisbronnen te verkrijgen die kunnen leiden tot een belangrijk concurrentievoordeel. Processen van interorganisationele kennisdeling en -creatie zijn echter complex en niet altijd realiseerbaar. Om het inzicht hierin te vergroten, richt dit artikel zich specifiek op kennisdeling en -creatie in werkgroepen en op mogelijke barrières in deze processen. Aan de hand van een casestudie vergelijken we het verloop van kennisdeling en -creatie van twee interorganisationele werkgroepen. In slechts een van deze werkgroepen is sprake van nieuwe, expliciete kenniscreatie. Uit de casestudie blijkt dat alleen de organisaties waarvan medewerkers deelnemenaan deze werkgroep kennis hebben vergaard. Om tot zulke kenniscreatie te komen moeten deelnemers in de werkgroep eerst gemeenschappelijk problemen vinden en van daaruit een gezamenlijk doel formuleren. Uit de casestudie komen factoren naar voren die van invloed zijn geweest op deze processen;die resulteren in een aantal praktische aanbevelingen voor kennisdelende werkgroepen van verschillende organisaties